Na de kerstmis is het bij ons natuurlijk Brabantse worstenbroodjes eten. Daarbij maar eens een héél bijzondere fles geopend.
Alkimya 1997 Les Cailloux du Paradis
Claude Courtois, Soings-en-Sologne
Een oxydatief gemaakte witte wijn van die magiër Claude Courtois. Het bezoek aan deze man vergeet ik nooit. Zéér gedreven. Onorthodox. Deze wijn is gemaakt van Menu Pineau druiven - nooit van gehoord - die gebotytriseerd zijn geoogst op 20 november. Absurd lage opbrengst van 6 hl./ha. De wijn wordt in een beschrijving die ik op internet aantrof een filosofiewijn genoemd en ‘Objet Vineux Non Identifié’.
Taankleurig, mahonie. Een neus waar toch wel heel veel aan te beleven is: ik ruik turks fruit, een vleugje kokos, gedroogde zuidvruchten, perzik. Maar ook honing en madeira-impressies. De wijn heeft een goede balans. Geen zweem van zoet, wat je misschien zou verwachten. De smaak is een soort mix van oloroso-sherrytonen en gedroogde sinaasappelschilletjes. Bizar opmerkelijk glas uit de Loire.