Beste Romke,
Wat ik zo heerlijk vind aan een zuivere top Blanc de Blancs is dat je er op elk moment van de dag van kan genieten, ook 's morgens vroeg, in een koud pakhuis, op de lege maag!
En ik merk aan mijzelve dat ik eendimensionale wijnen steeds meer waardeer en makkelijker combineer met gerechten.
Complexiteit is al snel, om het op zijn Rotterdams te zeggen, pleur alles maar door elkaar!
De kunst van het weglaten dus! Maximaal 3 smaken op het bord: Vis+groente+saus!
Zo ook bij wijn. Geen gevoel van: ‘Wat heeft de wijnmaker hiermee bedoeld?’ Neen, zuiverheid, finesse, lengte in combinatie met fruit, mineralen, eventueel heel subtiel wat houttonen, met zoet, zuur en alcohol in adembenemende balans. De rest is overbodige balast, kitsch, belangrijk doen, te veel noten in de compositie!
Natuurlijk is de power van een goede Blanc de Noirs ook boeiend, een rode wijn zonder kleur. Maar ik ben gestopt om als een soort missionaris dat soort producten aan de man te brengen. Het is hier geen museum!
Gezond 2009!