Onder de noemer “Vertikaaltje Soldera Case Basse 1998-1999-2000-2001” met als extraatjes “wijnen waar je blij van wordt” zijn vorige week zondag 1 februari bij ene R. M. te Kuilenburg een aantal wijnen ontkurkt en gedegusteerd die mij – en ik sta daar denk ik niet alleen in – nog lang na zullen blijven. Het was één van die zeldzame “en petit comitées” waar gewoon alles aan klopte: het moment (een agendavrije zondagmiddag), een select gezelschap (toffe gasten verstoken van branie en/of strooplikkerij), de wijnen (zonder reserves allemaal TOP), de begeleidende huisgemaakte tapas/gerechtjes (waar blijven de recepten?) en niet in de laatste plaats ook het relaxte tempo waarin de degustatie plaatsvond. Er was geen trein te behalen.
Met uitzondering van de Soldera’s werden alle wijnen dubbel blind gedegusteerd. Alhoewel, van enkele deelnemers kon je met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zeggen uit welk land hun meegebrachte toppertje(s) kwam(en) …..
Ons begon om circa 12:00 uur met een glaasje prik: een Ferrari Perlé uit Trento, brut (jaargang ?). Door de spanning van wat komen ging die middag ben ik vergeten een heuse proefnotitie van deze bubbel te maken maar in mijn herinnering was het een fris en smaakvol glas waarin de rijkheid van de rijping op gist subtiel naar voren kwam.
De tafel was gedekt met voor ieder een set Zalto Burgundy glazen (type badkuip maar wat een ondersteuning voor het proefresultaat, Riedel eat your heart out!!!) voor het beste resultaat en fijne charcuterie van Silletti waren uitgelegd op borden.
Op een fragiel glazen plankje stonden 14 wijnen (al dan niet reeds in een karaf) te wachten op hun moment van de waarheid. Ondanks dat voor enkele wijnen het schier onmogelijk was een goede proefnotitie neer te zetten omdat vanwege de enorme complexiteit iedere beschrijving de betreffende wijnen tekort zou doen, heb ik toch in mijn bescheidenheid een poging gedaan. De proefnotities zijn voor de demasqués opgesteld, etiketbeschrijvingen uiteraard erna. De puntenbeoordeling is een halfslachtige poging van mij de wijnen toch in een hokje te duwen.
• Barolo 1957 – Marchesi di Barolo – Barolo
Een etiket in een stijl die je tegenwoordig alleen op goedkope literflessen Moezel tegenkomt.
Kleur: mahonie, helder, doorzichtig
Geur: een fijn samenspel van maggi, teer, thee, gerookte ham, gebraden vlees, paddenstoelen, aards, zwarte truffel, zadelleer, een toets van rozenbottel en een hint van fenol, enorm complex.
Smaak: in overeenstemming en in perfecte harmonie met de geur, zeer verfijnd en elegant, zijdezacht, zalvend bijna.
Totaal: heel erg mooi! Op leeftijd geschat ergens uit een topjaar van de jaren ’60 vorige eeuw maar 1957 (nota bene een r.u.k.jaar voor Barolo) was echt een verrassing!
Score: 93/100
Tussendoor een quiche met funghi porcini en truffelolie
• Il Poggio Riserva 1971 – Castello di Monsanto – Chianti Classico, Toscane
Kleur: wederom mahonie, helder, doorzichtig
Geur: een complex pallet van Darjeeling thee, rozenbottel, hint van rode kersen, aromatische koolwaterstoffen, fijne Mediterrane kruiden, lavas, pruimen, bosaardbeitjes, vijgencompote, maggi, rozijnen, zwarte truffel, de geur van een rustieke ouderwetse apotheek met een pas geboende planken vloer, snuffelwijn. Adembenemend en nauwelijks te beschrijven. 100 Punten voor de neus.
Smaak: blijft iets achter bij de geur maar desondanks zeer complex, stevige zuren, zeer verfijnd en elegant, zijdezacht. Lengte nog.
Totaal: tjeemig, de tweede wijn en hier wordt ik al vanuit m’n snake skin boots geblazen….. Onbeschrijfelijk. Als wijn geschat op een Nebbiolo (Barolo?) ergens uit de jaren ’70 of ‘80 vorige eeuw. Maar een Sangiovese van bijna 40 jaar oud, dat wist alleen de inbrenger. Dit was de ultieme wraak op een prikkelstelling ooit van mij dat Sangiovese niet echt goed kan ouderen. Respect.
Score: 96/100
• Flaccianello della Pieve 1990 – Fontodi Flaccianello – Toscane IGT
Kleur: robijnrood met roodbruin randje
Geur en smaak: vluchtig, rijp zwart bosfruit (bramen, bosbessen), stuivend, rode kersen, amandeltoets, mon-chérie, vurig, vitaal, hint van rode bietjes, tikje citrus. Volledig in balans
Totaal: verleidelijke wijn, indien oud erg mooi geouderd, lastig te deduceren. Op leeftijd geschat eind jaren ’90 vorige eeuw. Holy cow, weer een Sangiovese die erg mooi complex geouderd is….. Lord have mercy with me….. ik heb het niet zo bedoeld dat Sangiovese niet zo goed kan ouderen….
Score: 94/100
Tussendoor een timbaal van zeer fijngesneden biefstuk koud gegaard in citroensap en afgemaakt met Parmigiano Reggiano en fijne olijfolie
• Brunello di Montalcino 1997 – Ciacci Piccolomini d’Aragona – Brunello di Montalcino
Kleur: robijnrood met bruin randje
Geur: aardbeien, rood en zwart bosfruit, melkchocolade, romig, licht vanille, toets van rabarber. Zeer Italiaans. Mooie neus!
Smaak: rood fruit, jong en vitaal, lekker sappig, fijne houttoets
Totaal: aangenaam glas, volledig op dronk naar mijn mening, kan wellicht de komende 1-2 jaar nog iets aan complexiteit winnen en heeft voldoende reserves om het daarna nog minimaal 5 jaar in die conditie uit te houden. Minpuntje: komt een tikje vermoeiend over.
Score: 91-92/100
• Brunello di Montalcino Riserva 1998 – Gianfranco Soldera “Case Basse” – Brunello di Montalcino
Kleur: rood-roodbruin, helder, doorzichtig
Geur en smaak: bosaardbeitjes, vluchtige aromaten, elegant, zoetig bijna, mon-chérie, granaatappel, balsamico, redelijk geëvolueerd al
Totaal: complex glas maar voor het huis komt ie redelijk op leeftijd over (en volgens mij heeft Gianfranco dat niet zo bedoeld).
Score: 91/100
Tussendoor een groentepaté in een bladerdeegkorst
• Brunello di Montalcino Riserva 1999 – Gianfranco Soldera “Case Basse” – Brunello di Montalcino
Kleur: rood-roodbruin, helder, doorzichtig
Geur: enorme bak rood fruit, waanzinnige verleider, zwoel, elegant, kirsch, intens, enorme power maar verweven met ragfijne elementen van verse kruiden, kersen op brandewijn en melkchocolade, complexiteit van de hoogste orde
Smaak: stevige en droge tannines (niet storend), enorme bak rijp kersenfruit, kersen op brandewijn, melkchocolade, verse Mediterrane kruiden (rozemarijn!), kracht en elegantie tegelijk, laurier, enorme lengte.
Totaal: zelfde en herkenbare stijl als de 1998-er maar dan van een geheel andere orde. Deze komt onder de radar binnen. Heel goed te drinken al, wint zeker nog aan complexiteit de komende 3-5 jaar en het zou me niets verbazen als de wijn dat topniveau nog minimaal 10 jaar vast zou houden…. Chapeau!
Score: 96-100/100
• Brunello di Montalcino Riserva 2000 – Gianfranco Soldera “Case Basse” – Brunello di Montalcino
Kleur: robijnrood, helder
Geur en smaak: sexy en super verleider, kirsch, mokka, rijp rood kersenfruit, enorme potentie nog, “iron fist in a velvet glove” (citaatje van M. Broadbent), chocolade, een lichte munttoets
Totaal: ondanks de enorme kracht en rijkdom van de wijn en het feit dat ook deze jaargang z’n hoogtepunt nog even uitstelt verwacht ik niet dat hij het niveau en uithoudingsvermogen van de 1999-er heeft. We moeten wel kritisch en onderscheidend blijven.
Score: 95-97/100
• Brunello di Montalcino Riserva 2001 – Gianfranco Soldera “Case Basse” – Brunello di Montalcino
Kleur: robijnrood, helder
Geur en smaak: een kruising tussen de enorme complexiteit van de 1999-er en de sexy stijl van de 2000-er. Kirsch, fijne chocolade, elegant, verfijning en gebalde kracht ineen, zoetje, maggi, mokka, rijp rood kersenfruit. “Wie zegt dat dit niet lekker is?”
Totaal: enorme kracht, rijkdom en verleidelijkheid. Strijd om de top met de 1999-er maar legt het met een neuslengte af. Ondanks dat je de wijn op z’n merites moet beoordelen is een vergelijking in de vertikaal Case Basse snel gemaakt en acht ik de 1999-er een nèt iets mooiere toekomst toe.
Score: 96-98/100
Tussendoor een crostini met puree van gebakken kippenlevertjes, uitjes, knoflook
• Domaine du Pégäu – Cuvée Reservée 1998 – Chateuneuf du Pape
Kleur: robijnrood, steenrood randje
Geur: rood fruit, kersen, garrigues, jodium, tikje boersig, licht medicinale toets, specerijen (kaneel, nootmuskaat, kruidnagel), minttoets, redelijk complex
Smaak: boersig, klein zoetje in de aanzet, medicinale toets, jodium, fenol, drop, geconcentreerd rood fruit (kersen, rode bessen, granaatappel), Grenache dominantie, complex, laurier, medium body en lange afdronk.
Totaal: heel goed op dronk. Herkenbare en heel mooie stijl. Eén van m’n favoriete Ch9dP
Score: 95/100
• Brunello di Montalcino 2004 – Valdicava (vatmonster) – Brunello di Montalcino
Kleur: donkerpaars, zwarte kern
Geur en smaak: zwart fruit, tikje onrijp (paprika)?, teer, enorme gebalde kracht, onbalans maar een enorme wijn in wording
Totaal: veel te jong maar heeft alles in zich om een hele grote wijn te worden. Komt op z’n vroegst pas in september 2009 op de markt
Score: 92-96/100
• Celler Sangenís I Vaqué – Clos Monlléo 2000 – Priorat
Kleur: donkerpaars
Geur en smaak: zacht rood fruit, zalvend, romig, krachtig, vanille van het houtgebruik (niet storend), zeer verleidelijk, fijne kruiden, enorme complexiteit in zowel geur als smaak
Totaal: krachtige stijl maar toch geen blockbuster. Top en dit gaat snel deel uitmaken van mijn kelder….
Score: 96/100
Tussendoor een lasagna Bolognese en daar bij geroosterde aubergines besprenkeld met fijne olijfolie
•Domaine La Barroche – Pure 2004 – Chateuneuf du Pape
Kleur: robijnbruin, helder
Geur: rood fruit, malolactisch, gedroogde krenten en rozijnen, geconcentreerd, porttoets, bittere chocolade, enorme kracht
Smaak: porttoets, concentratie en elegantie tegelijk, fruitbom (bramen, kersen, aardbeien), heavy bodied, overextractie
Totaal: heel mooie wijn maar persoonlijk vind ik ‘m ook een tikje vermoeiend. Als ik de wijnmaker niet zou kennen zou je bijna denken dat de wijn glad en commercieel gemaakt is. Zeer a-typisch Ch9dP
Score: 92/100
• Bodegas Félix Callejo – Félix Callejo Selección de Viñedos de la Familia 2003 – Ribera del Duero
Kleur: diep donkerpaarsrood, zwarte kern
Geur: dik en geconcentreerd zwart fruit (bramen, bosbessen, vlierbessen), porttoets, krenten, fijne kruidigheid, romig, stevige vanilletoets, ceder, elegant maar ook een enorme kracht verhullend
Smaak: porttoets, concentratie en elegantie tegelijk, bramen, heavy bodied, rijpe tannines, tikje drogend, enorme potentie nog, afdronk is lang en talmend (5 uur in een karaf heeft de wijn goed gedaan)
Totaal: wijn in de knop van z’n ontwikkeling. Dit wordt heel erg mooi.
Score: 96-98/100
Tussendoor diverse Italiaanse kazen van Silletti
• Fonseca – Vintage Port 1985 – Douro
Kleur: donkerpaars, nauwelijks oudering
Geur: gedroogde krenten, zwoel, fijne zoetheid (niet mierzoet), viooltjes, zeer aangenaam
Smaak: lichtvoetig, heel mooie fijne zoetheid (niet plakkerig), balans met geur, verfijnd, komt nog zeer jeugdig over, rood fruit, tutti frutti, enorme complexiteit in samenspel met fruit en kruidigheid en de zoetfactor met de zuren. Heel mooi
Totaal: deze port is heel goed uitgerijpt en kan nog zeker ruim een decennium mee. De moeite waard om port voor in je kelder te hebben liggen.
Score: 96/100
En als afsluiter (helaas waren Paul en Freek al vertrokken):
• Le Macchiole – Messorio 2004 – Bolgheri
Kleur: donkerpaarsrood
Geur en smaak: zeer gesloten nog, koffie, opeengepakt fruit, zeer krachtige stijl, zwarte pruimen
Totaal: klassieke kindermoord. De wijn verraadt z’n grote toekomst die hij tegemoet kan zien, enorme potentie.
Score: 94-98/100
Ik had me geen betere bestemming voor een zondagmiddag kunnen voorstellen. Dank voor de deelname en het aangename verpozen!!!
Eén klein minpuntje: de vrouw des huizes was niet aanwezig dus daar heb ik helaas geen kennis mee kunnen maken. Wellicht tot opluchting van de gastheer….
Vineuze groet,
GJ