Proeverij Penedes-wijnen

  • Anton

    Deze week werd in Barcelona een open dag georganiseerd waar een zevental wijnproducenten uit het Spaanse wijngebied Penedes hun wijnen voor 2009 presenteerden.

    Aanwezig waren de volgende bodega's:

    - Albet i Noya met de wijnen “Syrah Col-lecio 2006”, “Reserva Marti 2004” en “Finca la Milana 2005”

    - Alemany I Corrio met de wijnen “Pas Curtei 2006” en “Sot Lefriec 2004”

    - Augustus met de wijnen “Cabernet Franc 2006”, “Chardonnay 2007” en “Syrah-Merlot 2007”

    - Gramona met de wijnen “Rosat Primeur 2008”, “Mas Escorpi 2008”, “Gessami 2008”, “Xarel-lo 2004” en “Vi de gel Gewurztraminer 2007”

    - Can Feixes met de wijnen “Blanc Seleccio 2007”, “Chardonnay 2005”, “Negre 2005” en “Reserva Especial 2000”

    - Gran Caus met de wijnen “Negre 2002”, “Vinya la Calma 2005” en “Xarel-lo Pairal 2005”

    - Pardas met de wijnen “Negre Franc 2006”, “Xarel-lo 2007” en “Aspriu 2005”

    Penedes staat vooral bekend als gebied waar enorme hoeveelheden Cava geproduceerd worden, waar ik zelf trouwens een groot liefhebber van ben. De laatste jaren zijn er echter steeds meer bodega's die proberen kwalitatief hoogwaardige stille wijnen te produceren. Wat mij opvalt is dat van de 3 inheemse druivenrassen die normaal voor Cava gebruikt worden, de Xarel-lo steeds vaker op eigen kracht in de fles verschijnt, en zelfs een paar keer met wat hout-lagering. De Xarel-lo's van de proeverij vond ik prima te drinken, sympathiek, maar niet super.

    Het gemiddelde niveau van de wijnen op de open dag vond ik goed, al zijn het naar mijn mening geen absolute toppers (1 of 2 uitzonderingen daargelaten). Bij een groot aantal rode wijnen had ik ook de indruk dat ze nu nog wat jong zijn, of dat ze een wat langere tijd in de karaf hadden mogen blijven. Dit was vooral het geval bij de wijnen van Pardas. Over het algemeen was ik het meest onder de indruk van de (biologische) wijnmaker Albet i Noya, terwijl Alemany i Corrio de meest aparte wijnen had.

    Ik heb niet alle wijnen kunnen proeven, maar gebaseerd op degenen die ik heb geproefd is dit mijn persoonlijke top 5:

    1. Albet i Noya, Finca La Milana 2005

    2. Alemany i Corrio, Sot Lefriec 2004

    3. Albet i Noya, Syrah Col-lecio 2006

    4. Albet i Noya, Reserva Marti 2004

    5. Gramona Mas Escorpi 2008

    Bijzonderheden:

    - de Gran Caus Vinya La Calma (Chenin Blanc!) vond ik een aangename wijn met een lange afdronk, waar de zuren wat mij betreft echter te prominent aanwezig waren. Om mij heen hoorde ik echter uitsluitend lyrische commentaren, dus mijn smaak/mening kwam duidelijk niet overheen met die van de overige aanwezigen wat deze wijn betreft.

    - De Pas Curtei 2006 had een geur die nog het meest weg had van… bloemkool. Deze wijn viel mij tegen, wellicht weten de expert-prikkers waar een dergelijke lucht op duidt.

    - De Gramona Vi de gel Gewurztraminer is een heerlijke dessertwijn (Eiswein) die ik als enige dessertwijn uit mijn top-5 heb gelaten maar er eigenlijk in had moeten staan.

  • Robèrt Koopman

    Leuk bericht Anton!

    Een reporter ter plaatse is altijd leuk… :-)

    Doet Torres nooit mee aan dit soort proeverijen?

    Als ik Penedes lees moet ik toch altijd meteen aan dit huis denken.

    M.v.g,

    Robèrt

  • Ronald Heijden

    Beste Anton ,

    Bedankt voor je mooie verslag van een van mijn favoriete wijngebieden ! Leuk om te lezen dat de Albet i Noya''s het zo goed deden. Was de Syrah 2006 niet wat te jong ??

    Groeten,

    Ronald Heijden

  • Anton

    Ronald, Ik heb geen “echte” proefnotities, maar wel bij een aantal wijnen wat commentaar gekrabbeld. Bij de Syrah heb ik staan “Peperig, potent, nog wat jong”, maar ondanks dat vond ik hem al prima.

    Robèrt, er zijn vast prikkers die meer weten te vertellen over Torres dan ik, maar mijn indruk is dat Torres dit soort proeverijen niet nodig heeft.

    Hun marketing-machine zorgt er wel voor dat de Torres-wijnen vermeld worden op de plekken waar ze de meeste exposure krijgen.

    Bovendien heeft men in Barcelona een eigen Torres-club en hebben ze eind vorig jaar hun eigen wijnbar geopend in de meest dure winkelstraat van Barcelona waar natuurlijk alleen maar Torres-wijnen te krijgen zijn (per glas of per fles), vergezeld van aangename hapjes moet ik zeggen.

    Een dergelijke wijnbar bestond al een paar jaar in “La Roca Village”, een mega outlet-centrum van luxe merken net buiten Barcelona, langs de snelweg van Frankrijk naar Zuid-Spanje. Zo trekken ze dus continu de aandacht op strategische plekken.

  • john

    Anton,

    Bedankt voor je verslag.

    Pardas heeft inderdaad veel lucht nodig. Zeker ook de Xarel Lo. De 2006 is nu op zijn best na 3 uur karaf.

    Heb je de topper in wit van Albet i Noya al eens gedronken? De El Blanc XXV is waanzinnig en herinnert me er meteen weer aan dat ik snel een kistje ergens op moet gaan halen….sorry Ronald :D

    Hasta Luego

    John

  • Anton

    De XXV heb ik ruim 2 jaar geleden geproefd bij een bezoekje aan de prachtig gelegen bodega en vond hem toen heel apart.

    Is tot op heden de enige wijn uit Spanje die ik zelf gedronken heb waarin Viognier verwerkt is. Er werd me verteld dat er bij deze wijn voor een zeer klein gedeelte gebruik is gemaakt van een autochtoon druivenras die eigenlijk al verloren gewaand was. Ben de naam helaas vergeten.

    Een mooie wijn met een mooi verhaal, al heeft de Lignum Blanc volgens mij een betere prijs/kwaliteit verhouding, maar die heeft weer niet zo'n mooi verhaal erbij.

    .