Van afgelopen zondag, het feest van de Vlaamse Wijngilde, hadden jullie deze nog te goed.
Eerst een Champagne Henriot Brut millésimé 1996 geserveerd uit magnum. Een volle mature Champagne met een krachtige mooie neus van hazelnoten, boter, lichte oxidatieve toetsen en een autolyse aroma. In de mond een mooie volle rondeur met citrus in de afdronk, 16,5/20. Jammer dat er maar één glas werd geschonken.
Eerst 5 X Chablis Grand Cru 2006:
Grand Cru Vaudésir 2006 van Domaine des Malandes. Een volle zwoele neus met boter, biscuit, licht hout en mooi mineralig. Top. In de mond een volle aanzet met fijne jonge zuren en citrus. Het hout moet zich in de toekomst nog wat verweven in de wijn. Als dit de standaard zet voor de rest van de wijnen dan wordt het een leuke middag, 17/20.
Grand Cru Les Clos 2006 van Domaine Louis Moreau. Nogal ingetogen in de neus en een grote tegenstelling met de eerste Chablis. Lichte minerale toetsen kan ik nog ontwaarden maar daar blijft het bij. Ook in de mond geeft hij niet veel bloot, wat ananas zuurtjes. Na een tijdje in het glas komt hij wel ietsje meer open met frisse citrus aroma's. Laten liggen, 14/20.
Grand Cru Les Preuses 2006 Domaine William Fèvre. Vettige neus met licht hout en mooie fruittoetsen van abrikozen en citrus. Sappige frisse aanzet met limoen waarna de mineralen naar boven komen met ananas en je de vettige textuur in de mond gewaar wordt. Lange afdronk. Uitstekend. 17/20.
Grand Cru Les Balnchots 2006 Château de Viviers. Wat groenig in de neus, citrus en verder ingetogen. Frisse aanzet maar weinig diepte. Is nog ok maar meer ook niet. Wat alcohol in de afdronk. 13/20.
Als laatste Chablis weer een Grand Cru Les Preuses 2006 deze keer van Domaine Gilles & Nathalie Fèvre. Mineralen in de neus met Petit Lu koekjes en licht hout. Volle aanzet van wit fruit, peren en citrus. Mist een beetje lengte maar toch een aangenaam glas wijn. 15/20.
Dan 6 X Premier Grand Crus Classé Saint-Emilion:
Château Belair 1998. Dit was samen met de Canon en de Troplong Mondot de oudste wijn van de avond en het werd tijd dat hij gedronken werd. Ik had waarschijnlijk het laatste beetje uit de fles want de wijn had wat zwevende deeltjes in het glas. Meteen valt de geëvolueerde neus op en zou je zelfs blind weten dat dit een wat oudere wijn is. In de neus leer van een paardenzadel, gedroogde pruimen, champignons en bos aroma's zoals nat hout. Eigenlijk wel aangenaam. Ook in de mond de geëvolueerde toetsen met een fraaie zachte aanzet en rondheid. Een belegen wijn die perfect op dronk is en je niet meer moet laten liggen. Na een tijdje in het glas ging deze wijn echter wel achteruit en heb ik mijn score nog twee keer naar beneden aangepast waardoor hij uiteindelijk 13.5/20 kreeg.
Château Pavie-Macquin 1999, waarschijnlijk het mooiste rood wat ik die dag in mijn glas heb gehad. Een neus met cassis en grote finesse en zelfs frisheid, super. Blind zou je dit eerder een grote syrah vinden uit de Noordelijke Rhône dan een Bordeaux. In de mond veel rood fruit zoals kersen. Deze 1999er doet zelfs nog jong aan en heeft nog potentieel wat niet echt typisch is voor dit jaar. Soepele tannine die licht droogtrekt met frisse zuren. Wat rokerig in de afdronk en zelfs na een hele tijd in het glas blijft deze wijn schitterend overeind. 18/20.
Vervolgens Château Cheval Blanc 2001 met een grote dosis cabernet franc. Zeer donker en geconcentreerd van kleur. In de neus eerst ingetogen en na goed walsen wat rood of eerder zwart fruit, caissis, kersen en kruiden. In de mond een volle en krachtige aanzet, ,wat hout en rood fruit. Heeft nog veel potentieel. Tannine nog niet gestructureerd. Deze Cheval Blanc is nog jong en heeft nog enkele jaren nodig. In de karaf er mee of wegleggen en afblijven. Ging trouwens mooi samen met het lamsvlees. 17.5/20
De laatste reeks wijnen begon met een Château Canon uit 1998. In de neus zeer verleidelijk en charmant licht rood fruit, eucalyptus en wat geëvolueerde toetsen, na een tijdje vooral tertiare geuren, een bos met natte bladeren. Medium aanzet met zacht rood fruit, wat drop, laurier en tannine die mooi geintegreerd is. Heel mooi op dronk, nu drinken. 17/20.
Van de Château Troplong Mondot uit 1998 had ik eigenlijk meer verwacht. In de neus cederhout, kersen, grafiet en bos. Mooi en licht. Een volle aanzet met meteen een tanninerijke push die de overhand heeft en alles domineerd. 15/20.
Als laatste wijn de Château Figeac 2000. Diep donker rode kleur, bijna ondoorzichtig. Een ongelooflijke storende en onaangename geur van gekookte groente en groene paprika. In de mond vol rood fruit, hout en evolutie. Gebrande koffie maar ook weer iets groenigs. Geen score.