TN: Caterina Zardini Valpolicella Classico Superiore 2004

  • David

    Nu in het glas en danig onder de indruk, dus de computer meteen aangezet en gaan typen:

    Vanmiddag om 15.00 uur de kurk eraf en op schouders gezet. En dat had ie nodig! Ontwikkelt zich nu nog steeds in het glas. Imponerend hoor, zeker gezien de prijs en herkomst van deze wijn. Een valpolicella kon mij nog niet eerder zo bekoren. Donker en somber rood. Kersen, kruiden, leer, krentjes, wat munt en chocolade. Elegant, mysterieus ook omdat er steeds andere impressies te ontwaren zijn. Een serieus en rustiek glas wijn, maar evengoed zeer goed drinkbaar, deze Italiaan.

    17,5/20 op mijn schaal.

    Ik kocht deze wijn twee jaar geleden bij Albert Heijn, toen daar van tijd tot tijd nog wel eens een aardige wijnmarkt werd georganiseerd met soms best aardige vondsten. Zoals deze. Dat lijken inmiddels vervlogen tijden.

    Groet,

    David.

  • Peter vdB

    Wat leuk, David, dat je op deze manier toch weer heel anders tegen een wat veronachtzaamde streek aan gaat kijken! Het is waar: de meeste Valpolicella gaat via grote twee literflessen en talloze pizzeria's naar de klant, overigens ook niks mis mee. Ik denk nog met plezier terug naar mijn eerste bezoek aan Veneto in 1992. We bezochten daar onder andere de ‘Bure Alto’ wijngaard en sindsdien heb ik daar een zwak voor. Afgelopen jaar dronk ik Villa Girardi Bure Alot 2000 en dat is gewoon een heel lekker glas, waar je écht wat aan kunt beleven.

    Gr. Peter (die nu aan een glas Bushmills whisky zit, waarvan Kees Torn rijmde: ik hou zoveel van Bushmill, dat ik er wel mee onder de douche wil…)