Beste prikkers,
Afgelopen zaterdag hadden we een stel bevriende lekkerbekken te gast. Ik wilde jullie mijn korte indrukken niet onthouden.
Welkom met:
1999 Goutorbe - Special Club Brut Grand Cru
Prachtig aperitief op de top van zijn ontwikkeling. Lichte oxidatieve toets die de complexiteit ten goede komt. Fijne, filigrane pareling. Echt een top-Champagne.
Tijdens het koken:
2000 Drappier - Grande Sendree
Vanwege zijn wat dikkere structuur en wat grovere mousse in mijn ogen beter geschikt als maaltijdwijn dan als aperitief. Desondanks een mooi romig glas met inmiddels iets meer rijpere tonen. Of is de stijl gewoon wat oxidatiever. Kweet niet. Ben nog maar in opleiding.
Voor: Rode Poon / Saffraanrisotto
Heerlijk gerecht, hoog op smaak. Prachtig vers visje.
1997 Domaine des Baumard Trie Speciale - Savennieres
WAT een wijn… Imposante, licht gerijpte neus met witte bloemen, meloen, rijpe appelen, honing, salmiak, kalk en kiezel. Heerlijk strak en gefocust, maar nergens schraal. Zeer complex en met een prachtige structuur, mede dankzij het mooie jaar. Kopen, als je dit tegenkomt.
2001 Clos des Papes - Chateauneuf-du-Pape Blanc
De vierde fles die ik dronk en de beste tot nu toe. Op eerdere momenten kwam de wijn wat ‘disjointed’ over en had hij last van oxidatieve tonen. Die waren nu ook wel aanwezig, maar ze waren mooier verweven in de wijn. Zou deze wijn langzaam uit die ‘middenfase’ kruipen? In het romige, haast lobbige sap tref je dik rijp fruit (mango, banaan, geconfijt citrusfruit, perzik) aan, naast florale impressies als vanille, kamille en saffraan (of zou de wens hier vader van de gedachte zijn geweest…). Op voorhand vermoedde ik dat deze wijn het mooist zou kombineren met het gerecht vanwege de romige structuur en de florale impressies. Hoewel de wijn echter heel mooi was, vonden wij dat hij niets aan het gerecht toevoegde. Nee, het was de Chenin van Baumard die de show stal en met zijn fantastische zurenfundament de wijnspijscombi van een extra dimensie voorzag.
Hoofd: Eendenborst / Cantelluccio-linzen / Groene Kool/ Kalfsjus
Een gerecht waarin aardse, boerse, geroosterde tonen de boventoon voeren.
De eerste wijn heeft dat ook allemaal, maar bleek inmiddels iets kracht te missen. De tweede was er perfect bij.
1988 Domaine de Chevalier - Pessac Leognan
Mooi uitgerijpt, met toch nog duidelijk fruitige tonen en wat zwartebessenachtige zuren. Verder die typische elegantie en aardsheid van Pessac, bosgrond, paddestoelen, sigaren enz., gecombineerd met een zachtheid en rondeur die meer aan de linkeroever doen denken. Hoegenaamd geen tannines meer. Maar dus een fractie te fragiel voor deze kost.
1997 Lisini - Brunello di Montalcino
Wow… de 2e van 3 wijnen uit 97; wat is dat toch een geweldig jaar… ook in Italie natuurlijk. Deze wijn heeft alles. Een heerlijke bekvol klassieke Toscaanse smaken van kersen en kruiderij, een zuurtje en een (minimaal) zoetje. Naast deze klassieke structuur heeft de wijn een wat modernistische concentratie, of heeft het mooie jaar daarvoor gezorgd? Hoe dan ook, deze wijn ging heerlijk samen met de boersige zoetheid van de eend en de aardse tonen van de linzen. Machtig mooi.
Toe: Gekaramelliseerde ananas met kaneel en munt / Gember-citroengras-granite
Bliksemsnel en rijk nagerecht, op het lijf geschreven van:
1997 Chateau Rieussec - Sauternes
Zo heb ik mijn Sauternes het liefst; met een jaar of 10,15 rijping achter de rug. Ze zitten dan nog ruim voldoende in het babyvet, het fruit wordt wat dieper en donkerder en de allereerste rijpingstonen als boenwas en honing spieken om de hoek. Manjefieke symbiose met het bordje ananas. Een van de mooiste wijnen die dit huis ooit heeft gemaakt. Het spul kan makkelijk nog 20 jaar mee, maar daar krijgt het bij mij de kans niet voor!
Om een uur of een vertrokken de gasten tevreden naar huis. Ik had niet het idee dat ze het erg vonden dat ze moesten koken :+
Groet, Klaas :Z