Altijd een geliefd onderwerp bij een wijn met 93 P.P. :
Parker puntjes zijn niet meer wat ze vroeger waard waren, toen 90+ nog een zeldzaamheid was. En Jay Miller vindt alles uit Spanje top, en geeft voor de herkomst al 90 punten.
Ik heb een klein onderzoekje gedaan naar deze beweringen, te lezen op http://www.vinopedia.com/parkerinflation.jsp
Ik ben benieuwd naar jullie mening over deze knuppel (in het spreekwoordelijke hoenderhok bedoel ik dan natuurlijk ;-) )
Jasper
Beste Jasper,
Leuk stuk.
Quote uit het stuk: “Het percentage wijnen dat minder dan 90 punten scoort in een topjaar is de afgelopen 20 jaar sterk afgenomen. Dat kan deels liggen aan verbeterde wijntechnieken, maar een stijging van het percentage exceptionele wijnen van 30% naar 60%-70% lijkt niet alleen hierdoor verklaard te kunnen worden. Inderdaad lijkt er sprake te zijn van punteninflatie in de afgelopen 20 jaar, alhoewel niet gekeken is naar mindere jaren.”
Dan reageer ik maar op de geworpen knuppel door een knuppel terug te werpen: hoezo kan je stellen dat de stijging van 30% naar 60-70% hierdoor niet verklaard kan worden? Daar wordt in het tekststuk geen onderbouwing voor gegeven.
Punten voor wijn zijn een subjectieve aangelegenheid. Ik denk echter wel dat er nu in een goed jaar in Bordeaux veel, veel, veel meer goede wijnen gemaakt worden dan in 1990 en in 1990 al veel meer dan 20 jaar daarvoor (hoeveel goede wijnen zijn er nu gemaakt in de jaren 70?). In 1990 produceerden zelfs nog veel van de geclassificeerde wijnen totaal ondermaats. Ik denk dat iedere wijnfreak uit zijn hoofd een eindeloze lijst kan opstellen van wijnen die de laatste jaren goede wijn produceren terwijl ze dat 15-20 jaar geleden absoluut niet deden. Als de puntenwaardering consistent blijft dan zal het aantal wijnen dat 90 punten of meer krijgt in de komende jaren nog veel verder toenemen.
Ook worden er nu veel meer wijnen geproefd dan in een ver verleden (omdat er meer aanbod is van redelijke wijn) en publiceert de WA vrijwel nooit de heel lage scores (behalve als het om de bekende wijnen gaat). Hierdoor krijg je ook een vertekening van het percentage “goede” wijnen.
Grappig overigens dat je ziet dat er geen significant verschil is in de toegekende punten totalen aan Spanje en Italië. Dit is wel een bewijs dat het aantal 100-punters de beeldvorming totaal overheerst.
Gegroet,
ChrisW
Leuk stukje Jasper!
Ik kan me goed vinden in de bevindingen, en vind het dan ook interessant te lezen dat Italië er niet eens zo bekaaid van af komt.
Belangrijk punt dat vaak over het hoofd gezien wordt is dat er steeds vaker micro-cuvees komen. Een Chateauneuf die uitpakt met vier verschillende cuvees rood is geen uitzondering. Die topcuvees scoren flinke punten omdat er zeer selectief gekozen wordt in de wijngaard en de kelder. Dit kan dan weer omdat er astronomische bedragen voor gevraagd kunnen worden, ver boven wat bijv. een Ch. Margaux 1990 destijds kostte. En met de verbeterde wijntechnieken blijft de basiswijn eveneens op een goed (misschien zelfs vebeterd) niveau.
Overigens is Spanje natuurlijk enorm gegroeid in volwassenheid als wijnland de laatste jaren.
Daarnaast is inflatie een woord dat in mijn beleving aangeeft dat een bepaald niveau wijn met de jaren als maar hogere punten krijgt. Kijken we naar het herproeven van bepaalde wijnen, bijvoorbeeld door Parker, zie ik op die manier geen inflatie. Inderdaad, sommige wijnen gaan een puntje omhoog, maar andere dalen een puntje. Je kunt zeker niet spreken van een algehele inflatie.
Verder kan ik me ook wel vinden in de wooden van ChrisW.
Leuk draadje 
Peter Z.
Beste Jasper,
Ik heb de WA175 er even bij gehaald om te zien of bij de review van de spaanse wijnen iets gezegd wordt over het totaal aantal wijnen dat geproefd is. Helaas wordt geen aantal genoemd. Wel wordt het volgende gezegd: “while I tasted more good wines than ever from Spain for this report, I also tasted many that failed to make the 85 point cutoff”.
Helaas worden de slechte ratings ook in andere regio's meestal niet gepubliceerd door de WA wat een statistische analyse zoals jij die graag uitvoert behoorlijk frustreerd. Als er meer goede wijn wordt gemaakt en de WA beperkt uit pragmatische overwegingen het totaal aantal gepubliceerde reviews, dan stijgt het percentage “goede” wijnen in de publicaties.
Ik ben zelf overigens de afgelopen jaren behoorlijk “fan” geworden van wijnen uit CdP en voor mij staat voor deze regio ook zeker vast dat er nu in een modern matig jaar al veel meer goede wijnen worden gemaakt dan in het goede jaar 1990. Of het er 4,6 of 8 keer zoveel zijn kan ik niet statistisch significant wetenschappelijk onderbouwen, maar dat het het veel meer zijn is me wel duidelijk.
Gegroet,
ChrisW
Jasper,
interessant maar wat in dergelijke onderzoeken te vaak over het hoofd wordt gezien is naar mijn bescheiden mening de kwantiteit aan flessen die een score vertegenwoordigt.
Een top-cuvée uit Spanje produceert jaarlijks 2.000 tot 15.000 flessen terwijl de 1 GCC wijnen uit médoc (bv Lafite Rothschild) zo'n 400.000 flessen produceert. in hermitage, cote rotie en C9dP net hetzelfde.
Van de 5 spanjolen die in 2004 een 100 score kregen zijn er alles samen amper 80.000 flessen gemaakt terwijl de 9 wijnen die in Bordaux 2000 in perfect scoorden ergens 1 à 1,5 miljoen flessen afzetten. Hou dan nog eens rekening dat de oppervlakte die Spaanse wijnen voortbrengt die perfect scoren (i.c. rioja, priorat en ribera) makkelijk 10 keer groter is dan Bordeaux.
Er zal pas sprake zijn van een echte punteninflatie wanneer de tophuizen in bordeaux micro-cuvées gaan produceren (Lafite Extreme, l'Agneau de Mouton Rotschild, Le P de Petrus, Latour Block #6, …).
Tom
Ik denk dat jullie hier wel een punt hebben.
Chris: aan de cijfers kun je inderdaad niet zien dat het niet kan liggen aan verbeterde techniek. Uiteraard zijn punten subjectief in de zin van persoonsgebonden, maar ik verwacht wel van RP dat ze “binnen zijn smaakprofiel” consistent zijn, en dat niet een wijn die vroeger 90 punten zou krijgen nu meer zou krijgen. Dat wilde ik onderzoeken, maar mee eens: het is niet 1-op-1 af te leiden uit de cijfers.
Peter en Tom: Naar mijn gevoel (cijfers heb ik niet) klopt het dat de afgelopen 20 jaar er een veelvoud van wijnen op de markt zijn gekomen. Niet alleen van nieuwe landen en gebieden maar ook van bestaande kwaliteitsproducenten die soms meer dan 70 verschillende cuvées op de markt brengen. Na een selectie naar puntenaantal vanwege beperkte ruimte valt het gemiddelde dan al snel hoger uit.
Dus de conclusie dat er sprake is van punteninflatie is te kort door de bocht zonder verdere onderbouwing.
Ik vermoed dat de grootste stijging inderdaad verklaard kan worden door de micro-cuvées. Met een gefragmenteerd wijnlandschap kun je je blad nu vullen met uitsluitend de betere wijnen (die dan vervolgens niet te koop zijn omdat er maar een paar duizend flessen van worden gemaakt, maar oké). Daardoor lijkt het alsof er inflatie optreedt. Maar ook dit is een vermoeden zonder dat het gestaafd wordt met cijfers.
Toch blijft het gevoel dat een wijn vroeger lovend kon worden beschreven en 87 punten kreeg, terwijl een wijn met 87 punten nu zelden positief belicht wordt. Maar daar wil ik nog een vinger achter krijgen.
Bedankt voor jullie waardevolle input zover, ik ga me bezinnen op een vervolgonderzoekje.
Jasper
Beste Jasper,
“Toch blijft het gevoel dat een wijn vroeger lovend kon worden beschreven en 87 punten kreeg, terwijl een wijn met 87 punten nu zelden positief belicht wordt. Maar daar wil ik nog een vinger achter krijgen.”
Ik denk dat je met het bovenstaande zeker gelijk hebt. Als je punteninflatie ziet als het verschijnsel dat er bijvoorbeeld veel meer 90+ wijnen zijn waardoor zo'n score voor een individuele wijn minder bijzonder (“waard”) is geworden dan ben ik het er helemaal mee eens. Dit geldt dan natuurlijk helemaal voor een wijn die een lagere score heeft gekregen: deze krijgt minder aandacht als er meer wijnen zijn die beter zijn.
Dit is denk ik een betere definitie van punteninflatie dan dat er nu voor eenzelfde kwaliteit een hoger puntenaantal wordt gegeven dan vroeger. Als dat het geval zou zijn, dan zou het nu ook gemakkelijk moeten zijn om een heel lange lijst op te stellen met bijvoorbeeld wijnen uit 1990 die zwaar ondergewaardeerd zijn door de internationale critici. Ik kan zo'n boekwerk helaas niet opstellen (sterker nog: door een veel groter aanbod wereldwijd aan serieus gemaakte wijnen denk ik dat de lijst met ondergewaardeerde wijnen uit bijvoorbeeld 2000 al langer zal zijn).
Ik denk dat een algemene conclusie ook zou kunnen zijn dat we gewoon blij moeten zijn dat er steeds meer aanbod van goede en heel goede wijnen komt, niet alleen in klassieke gebieden als Bordeaux, maar zeker ook in andere regio's (en dan denk ik aan de enorme kwaliteitssprong in de afgelopen 20 jaar in bijv. Chateauneuf du Pape, Spanje, Italië, Californië, Zuid-Amerika, Australië en Zuid-Afrika).
Gegroet,
ChrisW
ChrisW schreef:
>
> Ik denk dat een algemene conclusie ook zou kunnen zijn dat we
> gewoon blij moeten zijn dat er steeds meer aanbod van goede
> en heel goede wijnen komt, niet alleen in klassieke gebieden
> als Bordeaux, maar zeker ook in andere regio's (en dan denk
> ik aan de enorme kwaliteitssprong in de afgelopen 20 jaar in
> bijv. Chateauneuf du Pape, Spanje, Italië, Californië,
> Zuid-Amerika, Australië en Zuid-Afrika).
Zo is het maar net!
M.v.g,
Robèrt
De server van Vinopedia ligt op zijn gat, dus ik moet het even doen met de quotes hier.
Er wordt een aantal feiten geconstateerd:
1) Steeds meer wijnen scoren steeds meer punten;
2) Spaanse wijnen scoren steeds meer hoge punten;
De verbetering van wijntechniek wordt daarvoor als logische verklaring aangedragen, maar deze verbetering kan blijkbaar niet de enige reden zijn voor de geconstateerde feiten, en DUS moet er sprake zijn van punteninflatie.
Ook ik vind die conclusie te kort door de bocht en wil nog een andere gedachte aangeven, zeker als het om Spaanse wijnen gaat. Spanje heeft, met uitzondering van een beperkt aantal wijngebieden, een veel minder sterk ontwikkelde traditie. Niet alleen een minder sterke traditie, maar ook een minder rigide traditie die, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Frankrijk, veel minder n de vorm van lawines aan wet- en regelgeving is vastgelegd.
De ‘nieuwe toppers’ zijn vaak afkomstig van wijnmakers die 1) ofwel in de traditionele gebieden op een eigen en moderne manier aan de slag gaan, veel minder gehinderd door wetgeving dan in bijvoorbeeld Frankrijk, ofwel 2) in relatief nieuwe gebieden vanaf nul beginnen. Priorat en Montsant zijn daar aardige voorbeelden van.
En dus is er alle vrijheid om bij de vinificatie ook rekening te houden met de stijl die op dit moment nu eenmaal bij Parker - en dus op de wereldmarkt voor wijn - hoge ogen scoort.
Kortom, verbetering van techniek, kleinere cuvées maar ook - niet gehinderd door regelgeving - kunnen produceren wat bij de Parker-brigade hoge ogen scoort. Want dat brengt geld in het laatj
@Wim,
Inderdaad zullen er heel wat wijnmakers zijn die hun product aan Parker's voorkeuren aanpassen. Weer een oorzaak erbij gevonden.
@Chris,
Mijn uitgangspunt voor “inflatie” was wel: voor dezelfde kwaliteit wijn nu meer punten krijgen dan dat deze wijn vroeger zou heben gekregen. Met alle aangedragen redenen denk ik niet dat dat nog uit cijfers af te leiden is: Er wordt nu op een andere manier wijn gemaakt. Dat vertroebelt het beeld dusdanig dat je appels met peren vergelijkt. Misschien zou je nog naar individuele châteaus kunnen kijken waarvan je weet dat er weinig veranderd is de afgelopen 20 jaar, en zien of ze hoger of lager scoren.
Inflatie in de zin dat het niet meer zo bijzonder is als een wijn 90+ punten haalt blijkt wel uit de cijfers. En er worden hier een aantal goede oorzaken aangedragen, waarvoor mijn dank.
Groetjes,
Jasper
P.S. Weet iemand of je op eBob alleen wijnen uit een regio (niet land) kunt selecteren. Ik ben bij mijn analyse noodgedwongen uitgegaan van landen in plaats van regio's.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's