Gisterenavond hebben wij onze maandelijkse proeverij gehouden, alle wijnen werden blind geserveerd door de lieftallige partner van Roel, dit zijn mijn proefnotities en scores:
1. Paarsrood, jeugdig. De neus houdt zich nog duidelijk in, is nog wat ruw en geeft rijpe framboos, bosvruchtenjam en kruipt dan weer terug in zijn schulp. Vervolgens een frisse en fruitgedomineerde aanzet, met veel concentraat en nog meer framboos en daarnaast ook laurier en rozemarijn. Jonge, wilde tannines, wijn met toekomst. Voor nu: 16/20.
2006 Chateau Vrai Canon Bouché Canon Fronsac (rechterover)
2. Paarsrood. Een zachtaardige, zoet-zwoele neus met wat zuivel en ingetogen iets van bramen. In de mond fris, fruitig, nog heel primair, moet zich duidelijk nog verder ontwikkelen. Beschikt nu al wel over een goede lengte en heeft een rijp, maar goed klassiek karakter. Rode en zwarte bessen, statig, beschaafd. 17/20
2005 Chateau Haut Macô Cuvee Jean Bernard Cotes de Bourg (rechteroever)
3. Vol rood met een licht waterig randje. Ik ruik scherpe, ruwe tonen van salmiak en wijnkistjes. Later wordt dit allemaal wat vriendelijker en ruik ik tabak, leer, hopjesvla, chocolade, gebrande suiker en getoast hout. Ook in de mond weer impressies van chocolade en mokka. Alcoholhitte en licht wat pruim. Wat je noemt een winterwijn: hier krijg je het nou echt warm van. Maar: waar is het fruit? Waar zijn de zuren? Verstopt achter de houten planken? Er zijn twijfels over waar dit nou precies heen zal gaan. 15,5/20
2003 Chateau Fombrauge Saint Emilion Grand Cru (rechteroever)
4. Een ontwikkelde, roodbruine kleur. Mooie zoete kersen in de neus, leer, pruim, rook en wat melkchocolade. Mooi gerijpt glas wijn, er zitten geen scherpe kantjes (meer) aan. Snuffelwijn! Thee en rozijnen. Wel een fractie kort; het valt me op dat vooral de eerste seconden van de aanzet indruk op me maken, daarna valt de wijn terug. Mist wat complexiteit in het ‘midpalate’. 16,5/20
1994 Chateau La Dominique Saint Emilion Grand Cru Classé (rechteroever)
PS: nogmaals hartelijk dank voor deze gulle gift, John!
5. Mooie mysterieuze zwartrode kleur. Wow, wat een intense neus! Bramen, kersen, zoethout, koffie en gepoetste schoenen. Ik proef chique en rijp zwart fruit als bramen en zwarte bessen. Een terroir-gedreven wijn (steen, aarde, bladeren) met een heel mooi frame van puur, rijp fruit. Steekt met kop en schouders boven de anderen uit door zijn pure klasse. 18/20
2002 Chateau Pontet Canet Pauillac 5e Cru Classé (linkeroever)
6.Medium rood met schemering en dakpanrood van kleur aan de rand. Theebladeren, pijptabak, heerlijke warme geurimpressies leiden mijn gedachten richting herensalons, bibliotheken en geboende houten vloeren. Statig, chique, traditioneel. Zo ook in de mond: beschikt over een goede vulling (maar niet zo vol en geconcentreerd als wijn 5), zacht en goed uitgerijpt rood fruit, nog licht iets van tannines aan het eind van de afdronk, nu helemaal op dronk. 17/20
1998 Chateau Fonbadet Pauillac Cru Bourgeois (linkeroever)
Zijn er dan nog conclusies te trekken aan het eind van de avond? Ja. Saint Emilion uit 2003 vond ik helaas weer twijfelachtig, aan een goede cru bourgeois kan ik nog steeds heel veel plezier beleven en Pontet Canet levert al vele jaren op een rij pure klasse.
Na een wilde taxirit naar huis, met een bijzonder gestresste taxichauffeur, de flessen rinkelend en rammelend klemgehouden tussen mijn benen, ben ik heerlijk op één oor gegaan, dromend over meesterlijke wijnen die ruiken naar rokerige herensalons en fraaie gepoetste schoenen.
Lang leve deze proefavonden!
David.