Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
David
Gisteren beleefde ik een proefavond bij de Brabantse Wijnsociëiteit die de boeken ingaat als één van de mooisten waarbij ik ooit kon aanschuiven. Ik dank Noël hiervoor dan ook héél hartelijk!
Kan me zomaar voorstellen dat er prikkers en/of meelezers zijn die één of meerdere wijnen in de kelder hebben liggen, dus hieronder volgen de notities die ik gisteren maakte.
1. Een feestelijk begin met deze fraaie champagne. Amandel en boterletter, prettig stoffig, een zeer typische en kenmerkende champagneneus. Hij heeft ook iets verf-achtigs. Dan een friszure aanzet, droog, appeltjes, een best wel stevige mousse, deze dame beschikt duidelijk over de nodige ontwikkeling. Leuk om dit eens te mogen proeven. 17/20 (RP 92, WS 91)
>> 1995 Veuve Clicquot Ponsardin La Grande Dame
2. Een hele mooie heldere en dieprode kleur valt me direct op, met leer, zoethout, bloemen en een tikje truffel in de neus. In de mond: laurier, bessen, een opvallend hoge zuurgraad die me doet denken aan een koel jaar. Dat had ik dus mis. Ik schreef hier op: ‘lichtvoetig type bordeaux, zit nu in een goede genotsfase’. Ahum. 16,5/20 (RP 90, WS 93)
>> 2000 Carruades de Lafite, AOC Pauillac
3. Al walsend komt veel rijp rood fruit, een beetje bloed en verf omhoog waaieren. Dit glas heeft een wulpse rijpheid, maar ook die typische, wat afstandelijke bekaktheid die Bordeaux doorgaans typeert. Wat aarde, zeer fraaie harmonie, drop en gedroogd kruid hangen na. Romiger dan glas 2. Mooi hoor. 17,5/20 (RP 91, WS 93)
>> 2000 Les Forts de Latour AOC Pauillac
4. Diep, zwart en een tikje somber rood. Als je aan deze wijn begint te snuffelen weet je echt niet wat je meemaakt. Veel stal en mest, maar dan wel op een bedje van bloemen en aarde en hele rijpe bramen. Daaronder vind je dan nog warme leisteen en kiezels. Laag na laag openbaren zich aan je, als je er maar lang genoeg boven blijft hangen. Barstensvol inhoud! Zuren, dikke tannines, een fantastische lengte, mogelijk nog meer diepte, wow. 19/20 (RP 94, WS 91)
>> 1995 Chateau Montus XL AOC Madiran
5. De kleur belooft veel: ondoorzichtig zwartrood. Neus: balsamico, kers, jodium en zoethout en bosvruchten. Dan een slok: een volle. lichtzoete aanzet, die mijn gedachten laten gaan in de richting van een slanke Priorat. Vol en rijk, maar dan wel met een goede focus. Een warme wijn, heeft veel zonne-uren gehad. Goed verpakt, strak en toch voloptueus. En ineens duiken er in de afdronk nog heel mooi wat zuren op die deze wijn tot de laatste seconde van de afdronk begeleiden. 18/20 (WS 96)
>> 1999 Banfi Brunello di Montalcino Riserva ‘Poggio all’Oro
6. Doorzichtiger en lichter rood dan de voorgaande wijnen. Dit glas heeft een rood fruitgedomineerde, zoete tabakachtige neus, met ook wat munt. Lieflijk en zacht en zalvend. Ik krijg bij deze wijn een Roosvicee impressie en dat bedoel ik dan niet negatief. Dikke rijpe frambozen, de structuur is voelbaar op de tong. Puur. Aan de andere kant is dit niet heel erg complex, daardoor ben ik hier net wat minder onder de indruk dan in de vorige series. 17/20 (RP 94, WS 95)
>> 2000 Domaine du Clos de Caillou AOC Chateauneuf-du-Pape ‘Les Quartz’
7. Somber rood met al behoorlijk wat bruintinten. Medicinale geuren zijn hier kenmerkend (jodium en pleisters), daarachter hooi en rook en rode vruchten. Wijn met een nors en donker karakter, als je het mij vraagt. Veel zoethout en peper, leer en rozijnen, maar niet zo veel rijp en levendig fruit. Een beetje stug en droevig, mist wat frisheid door een gebrek aan zuren. Dit is simpelweg niet mijn wijn schat ik. Er zijn vanavond genoeg proevers die dit heel anders beoordelen en wel degelijk de klasse erin herkennen. Ik kom niet verder dan16,5/20 (RP 95, WS 93)
>> 2001 Clos des Papes AOC Chateauneuf-du-Pape
8. Dakpanrood. Komt een tikje verbrand in de neus over, met verder vijgen, pruimen, zoete tabak, zoethout en zwarte bessen. Zoet, rijk en superverleidelijk. Heeft mooie tannines en zelfs frivole zuren door alle dikke smaakimpressies en lagen heen. Veel hout, dat wel. Laurier en espresso. Machtig glas wijn. Dat licht storende verbrande toontje zorgt in mijn beleving voor een tikje disbalans. 18/20 (WS 95)
>> 2001 Tenuta Argiano Solengo IGT Toscane
9. De aanblik is al prachtig: fel rood met fuchsia tinten. Ik ruik hier cassis, pruim en ervaar een zoetige zwoelheid die ik haast aan een desertwijn kan linken. Bloemen. Lieflijk en verleidelijk. Zijdezacht rood fruit in de mond, doet me enigszins denken aan een hele mooie Noordelijke Rhone. Enorm concentraat, jeugdig nog, maar al wel volop in zijn genotsfase. Doet u mij maar een kistje.18,5/20 (RP 97)
>> 2001 Artadi Pagos Viejos DOC Rioja
10. Het ging maar door! Prachtige, expressieve neus met heerlijke impressies van cederhout, tabak en gekonfijt zwart fruit, thee, aarde. Waanzinnig zacht en vol en verleidelijk. Deze wijn gáát maar door. Inkt. Fijne zuren als rode draad. Toffee, Haagse hopjes. Ik was meteen verliefd. 19/20 (RP 96, WS 97)
>> 1997 Guigal Cote Rotie Cote Blonde ‘La Mouline’
11. De tweede wijn in de mooiste serie van de avond was een absolute knock-out. Zoete tabak, pruim, prachtig rijp en gul, ietsje hoekiger dan het vorige glas. Thee, bramen, kersen en sigarenkistjes. Dit beschikt over een superdik fruitframe, maar wat een gelaagdheid! Zoete tannines, overtuigend en lang. Dit is echt heel mooi, het raakt je midden in het hart. En het heeft nog zó veel toekomst. 19+/20 (RP 98, WS 98)
>> 1998 Vega Sicilia Unico DOC Ribera del Duero
12. Licht cola bruin van kleur. Héél voorzichtig ingeschonken, even gekeken naar de dikke tranen die aan het glas hangen en daarna meteen opsnuiven wat er zoal vrijkomt na 61 jaar: appelstroop, grapefruit, kaneel en zelfs balsamico. De nog aanwezige goede, frisse zuren vallen direct op. Is gelukkig absoluut nog niet dood en begraven maar juist heel prettig genietbaar. Wat een voorrecht om dit te mogen proeven. Dat vergeet je niet snel meer. 18/20
>> 1948 Chateau d’Yquem Sauternes 1er Grand Cru Classé
13. Zwart en rood vechten om een plekje in het glas. Wat direct opvalt in de neus: lijm! Héérlijk. Ook verf en spiritus. Rijp, rijp, rijp zwart fruit. Eén slok proef je minuten later nog. Het betreft hier zowaar een slank glas port, wat voor mij een zeer welkome afwisseling is op alle port die ik tot nu toe proefde. Blinkt uit door zijn werkelijk perfecte balans. Geen hinderlijk aanwezige alcohol, alleen maar compact, gebald zwart fruit. 19,5/20 (WS 98)
>> 1997 Niepoort’s Vintage Port
14. Het tweede glas port waarmee deze memorabele avond werd besloten. Kleur: zwart. Zie ik daar nog een tintje rood doorschemeren? Doop er een veer in en je kunt ermee schrijven, zo dik en geconcentreerd hangt dit sap in het glas. De neus is hier werkelijk volledig anders dan die van de Niepoort uit ‘97. Ik ruik vleesbouillon en een kruidenbuiltje en perenschnaps. Teer en chocolade. Vlezige, alcoholrijke port. Ontzettend krachtig en rijk, maar nu nog zeker niet in balans. Een béést van een port. Pure perfectie, volgens Parker. Daar denk je dan natuurlijk wel even over na. Wellicht over een paar jaar, maar nu is ‘ie naar mijn bescheiden mening nog steeds niet daar, maar onderweg: 18,5+/20 (RP 100, WS 97)
>> 1997 Quinta do Noval Nacional Vintage Port
Mijn rug doet nog wat zeer van de diepe buiging…
:D. Het antwoord is toch echt: ja!
Dank voor je fraaie notities!