PB Languedoc proeverij

  • JoostB

    De Top-Languedoc proeverij was wederom top! Gezellig, leerzaam en bijzonder smakelijk… Jeroen, chapeau voor de goede organisatie.

    De toppers waren Porte du Ciel 1999 van Negly en de beide 2003 Clos de Fees. Maar daar vlak achter kwam een behoorlijk contingent aan wijnen. Op een enkel ‘klein oneffenheidje’ na was eigenlijk alles verrassend goed, dus wat mij betreft alleen maar de bevestiging dat er in Languedoc heel erg veel potentieel zit…

    Er is echter ten opzichte van de twee voorgaande Languedocproeverijen wel iets veranderd. Daar waar vorige edities de wijnen één voor één onder de 30 euro bleven schoten er deze keer toch een paar flink bovenuit. Overigens absoluut niet gezegd dat deze wijnen daarmee hun geld niet waard zijn, maar de Languedoc is wel langzaam bezig om zich te ontdoen van het ‘goedkope karakter’. Dit zou wel eens tot gevolg kunnen hebben dat er straks veel minder ‘schatten’ te vinden zijn in de Languedoc…

    Santé,

    Joost

  • Ger Bouten

    Beste Jeroen,

    Nee, de enige die we niet geproefd hebben was inderdaad de Emmenez Moi au Bout du Terret. Dat had een reden maar ik weet even niet meer welke. En inderdaad , de Sous les Cailloux des Grillons is inderdaad niet te versmaden.

    Overigens heb ik vanochentend vergeten wat te zeggen over Clot de l'Oum. Ontdekte dat domein d.w.z. een fles daarvan in september 2007 in een winkel annex restaurant in Maury. Kocht daar een hele selectie Roussillon-wijnen om thuis te proeven. De Saint Bart 2004 van Clot de l'Oum kon mij toen het meest bekoren, wat heet, ik vond het een beauty. Las vervolgens op de site van het domein dat de jaargang 2007 en primeur te koop was. Stuurde een mailtje of dat ook vanuit Nederland mogelijk was. En jawel, dat bleek mogelijk want eigenaar Eric Monné werkt in deeltijd in, jawel, Rijswijk, bij een Europese instelling. Hij stelde voor de wijnen t.z.t. mee te nemen naar Nederland en vervolgens vanuit Rijswijk aan mij op te sturen. Zo is geschied en vandaar rusten in mijn kelder vier verschillende wijnen (een witte en drie rode). Rusten want nog veel te jong (m.u.v. La Compagnie des Papillons) zoals een eerste kennismaking mij leerde.

  • Wim dL

    Wat mij betreft was deze proeverij een Eye-opener te noemen. Hoe kunnen we dat gepast omschrijven in de stijl van de inmiddels beruchte ‘DRC-deceptie’-alliteratie?

    Languedoc-Lievelingen?

    Lang Leve Languedoc?

    Allereerst mijn complimenten aan de organisator: Jeroen. Perfect verzorgd met een prachtig boekwerkje en een uitgekiende line-up. En immer bescheiden ten aanzien van de produkten uit eigen stal. Wat mij betreft ben je iets tè bescheiden!! Het wemelt van de wijnwinkels in Nederland en jij slaagt erin om met jouw kennis maar vooral je passie ‘iets anders’ neer ze zetten. Jij maakt het verschil, daar mag je trots op zijn. En daar hoef je ook niet bescheiden over te doen. Amen.

    Mijn enthousiasme gaat ook uit naar dit vreemde ‘Prikbord-fenomeen’. Tot medio 2007 (wijnreis Wine Matters) had ik er weinig mee. Inmiddels heb ik kennis gemaakt met vele fanatieke Prikkers die mijn wijnleven inmiddels enorm hebben verrijkt.

    Ik vraag me wel eens af hoeveel ‘digitale subculturen’ elkaar ook in ‘real life’ ontmoeten. Volgens mij is dit een bijzonder fenomeen.

    Maar hoe dan ook, ik ben blij met dit prikbord. Omdat ik dankzij deze rare wijn-onderwereld inmiddels ook kennis heb gemaakt met talloze mij onbekende wijnen en wijngebieden.

    Ch9dP paste voor mij in het rijtje van tè clichématige wijngebieden. Maar dankzij een posting hier heb ik inmiddels kennis gemaakt met prachtige wijnen uit dit gebied.

    Top-spanjolen. Weer een ander verhaal. Er zijn prikkers die - in elk geval in geld gemeten - behoren tot mijn grootste toeleveranciers (by far). Wat een eye openers.

    De proeverijen Top Nieuwe Wereld (bij mij in Leiden) en Top Bordeaux versus Top Nieuwe Wereld (Savelberg). Wat een absoluut feest.

    Ik heb helaas een paar feestjes gemist… Een royaal verticaaltje zoete F#$(*@^#@ meuk in mijn absoluut favoriete restaurant… Grrrrrr.

    Genoeg geneuzel. De Languedoc-proeverij. …

    Een gebied dat bij mij viel in de categorie ‘oninteressante slobbers’. Een incidentele grote naam uitgezonderd. Voor mij was dat juist een reden om bij deze proeverij aanwezig te willen zijn.

    Ik vond het verrassend om zoveel prachtige en krachtige wijnen uit dit gebied te proeven. De toppers voor mij:

    1999 Château de la Négly Coteaux du Languedoc La Clape Porte du Ciel (France, Languedoc Roussillon, Languedoc, Coteaux du Languedoc La Clape)

    1995 Domaine de Peyre Rose Coteaux du Languedoc Clos Syrah Leone (France, Languedoc Roussillon, Languedoc, Coteaux du Languedoc)

    2005 La Pèira Coteaux du Languedoc Les Terrasses du Larzac (France, Languedoc Roussillon, Languedoc, Coteaux du Languedoc Les Terrasses du Larzac)

    Dit zijn - met uiteraard nog enkele anderen - absoluut wijnen waarvan ik graag een kistje (of wat) in mijn kelder zou willen bewaren.

    Dit wist ik echt niet. Ongekend. En leerzaam. Weer wat geleerd.

    Toch heb ik één zorg. En dat is de vraag waar ‘schaarste-gekte’ dan wel marketinggeweld ten koste gaat van ‘value for money’.

    Dan heb ik het niet alleen over ‘oude marketingklassiekers’. Want op de één of andere manier heb ik het verhaal van ‘rijke bankiers uit Singapore / Tokyo / New York’ die koste wat het kost een topwijn willen maken en deze het eerste jaar voor een godsvermogen op de markt brengen, iets te vaak gehoord. En uiteraard valt dit soort bravour op bij Parker en consorten en blijkt deze strategie dus ook nog vaak te werken.

    Begrijp me niet verkeerd. Uiteraard ben ik ervan overtuigd dat passioneel èn strategisch diepte-investeren in ‘gebieden met potentie’ nog steeds echte topkwaliteit kan opleveren. Maar soms vind ik het net even te handig overkomen. Te snel. En vraag ik me af hoe lang dit soort hypes werkelijk populair blijven.

    Mas de Daumas Gassac kan dan inmiddels zowel rechts als links zijn ingehaald en Robert Parker kan dit domein dan minder vaak bezoeken, maar het blijft een domein dat jaar in jaar uit toch buitengewone wijnen blijft produceren.

    Goed. Veel woorden.

    Wat blijft, is een prachtige ervaring.

    Dank aan organisator Jeroen en dank aan de inbrengers van vele prachtige wijnen…..

  • Chris

    Geheel mee eens Joost, en kan me goed vinden in je beoordelingen over de wijnen vooral Clos de Fees was geweldig waarbij de goedkopere ( nog steeds 60 euri) mij nu het meest beviel.

    La Peira 2005 vond ik een geweldig glas wijn met dik fruit, zwoel en een geweldige finish.

    Jeroen bedankt voor dit feestje, weer veel geleerd over een gebied die tot nu mij weinig zei…… maar deze proeverij was idd een eye-opener.

    Gr.Chris,

  • romke van dijk

    Beste Jeroen,

    Wow wat een prachtige proeverij had je voor elkaar afgelopen zondag.

    Het was even wat anders dan andere paasdagen.

    Voor mij was de top Clos des Fées cuvee normaal.

    Zou graag La petit Siberie een keer willen proeven uit 2004 of 2005. Ik vond de wijn zich niet mooi presenteren, denk dat de wijn tijdens de gisting wat problemen heeft gehad.

    La Peira heel krachtig maar ook heel beschaafd, klasse.

    En ook helemaal top was de Porte du Ciel 99, een enorme complexiteit.

    Als ik eerlijk ben moet ik zeggen dat ik het een behoorlijk vermoeiende proeverij vond, kan aan mij liggen maar ook aan de heftige wijnen, maar waarschijnlijk een combinatie van die factoren.

    Nogmaals hartelijk dank voor het organiseren van deze topproefhappening.

    Groet,

    romke