Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
ChrisW
Je weet dat je een beetje wijngek bent als….
…je er een paar dagen zonder planning vooraf tussenuit wilt, in de auto stapt naar het zuiden met kennis van de weerberichten die voorspellen dat het op korte rijafstand van zuid Nederland tot noord Frankrijk het mooiste weer wordt met temperaturen tot 25 graden terwijl het in zuid Frankrijk maximaal 20 graden wordt met redelijke regenkans….
….en dan toch in één keer tot midden in de nacht doorrijdt naar Chateauneuf du Pape.
CdP is onze meest favoriete wijnregio. We verblijven er altijd in een leuk hotel (Mas des Aigras) waar ook één van de beste restaurants van de regio is gevestigd (Table du Verger). Ook nu hebben we hier weer een aantal keer voortreffelijk gegeten. Grappig was dat Paul Ferraud (van Pegau) bij één van deze diners een tafeltje naast ons had, terwijl we de beste man in de 24 uur ervoor al twee keer toevallig in CdP waren tegengekomen. Ik ben blij dat hij later binnenkwam in het restaurant dan wij, anders zou hij waarschijnlijk denken dat we hem aan het stalken waren. Pegau is ons namelijk ons meest favoriete wijnhuis en hij heeft ons er wel vaker gezien. Er zijn andere wijnen die ik wel een hogere score zou geven, maar los van de goede prijs-kwaliteitsverhouding heeft Pegau een bijna uniek rustiek, boers, karakter wat mij extra aanspreekt doordat ik meerdere keren de kelders heb gezien die door de volstrekte afwezigheid van moderne vinificatieapparatuur of nieuwe eiken vaten perfect bij het authentieke karakter van de wijn passen. Paul Ferraud zelf is voor mij ook de verpersoonlijking van deze wijn: wars van moderne technieken en trots op zijn oude stijl CdP, waarvan hij met name vindt dat men hem niet te snel moet drinken omdat hij zo goed kan ouderen. De Da Capo die door zijn veel commerciëlere dochter Laurence is uitgedokterd vindt hij al veel minder dan “zijn” cuvees Reservee en Laurence.
In de afgelopen dagen hebben we 2 keer de Pegau 2004 gedronken. Beide keren weer de typische boerse, kruidige en beperkt zoetige neus en afdronk. Een héél goed jaar om nu en in de komende 10-15 jaar te drinken (94 puntjes). Nu beter te genieten dan de 2005, die hopelijk over 10 jaar het stokje overpakt van de 2004. De 2006 heb ik wederom in de winkel van Pegau geproefd en deze lijkt heel erg op de 2004; misschien net iets lichter. Anders dan Paul Ferraud drink ik zijn wijn met veel plezier zowel jong als na wat flesrijping.
In een restaurant La Nerthe in het centrum van CdP gedronken we o.a. de Bois de Boursan cuvee des Felix 2005. Ik had nog nooit eerder dit cuvee uit de fles gedronken (wel eerder 2x geproefd maar was toen wat minder enthousiast). Erg open voor een 2005 en erg goed te genieten. Veel donker fruit, typische CdP kruidigheid en een heel klein beetje hout. Erg goed (92-93 pts) en ik hoop dat ik nog ergens een paar flessen kan vinden. Zal een volgende keer ook eens bij het domaine langsgaan.
We hadden in La Nerthe voor de lunch afgesproken met Michel Blanc van de Federation des Syndicats de Producteurs de Chateauneuf du Pape (ik hoop dat ik het zo goed opschrijf) die we eerder in Roermond tijdens en na de proeverij van Harry Karis hebben ontmoet. Toen we daar binnenkwamen zat er ook Vincent Durieu (de wijnmaker van Durieu), die we ook in Roermond hebben ontmoet, tezamen met een jonge wijnmaker uit de Elzas. Interessant was de organisatie van de betere wijnen in dit restaurant in het midden van CdP: je zou een mooie kaart verwachten met een behoorlijke kelder of op zijn minst groot wijnrek, maar in plaats daarvan hadden ze midden in het restaurant een kamertje waar enkele tientallen verschillende betere wijnen los op de grond lagen en je zelf uit kon kiezen.
Na de lunch zijn we met zijn allen de kelders en het mooie proeflokaal van Durieu ingegaan om daar zijn wijnen van 2004 t/m 2008 te proeven. De 2005 en 2007 Lucile Avril staken er hierbij bovenuit (90-91 pts). De stijl vind ik persoonlijk (nog) niet heel spannend: niet rustiek/ouderwets/boers en niet modern met merkbaar hout en/of heel veel extractie. Een wat schone, zuivere stijl (Parker zou het misschien progressief noemen). Anderen zullen dit wellicht meer kunnen waarderen dan ik. Het is wel duidelijk één van de vele wijnhuizen in opkomst met een jonge wijnmaker die sinds 2004 het roer heeft overgenomen. Het succes van bijvoorbeeld Barroche moet dit soort gasten extreem motiveren.
Natuurlijk hebben we tijdens onze trip nog veel andere wijn gedronken en geproefd. 2007 wordt door iedereen omschreven als een groots jaar en ik kan op basis van mijn ervaringen dat niet ontkrachten (maar zou deze ervaringen van piepjonge proefhoeveelheden die veelal in dit jaargetijde in eerste instantie te koud worden ingeschonken ook niet willen aanvoeren als sluitend bewijs). Het is wel een héél erg rijp en krachtig jaar en ik hoop dat het niet teveel doorslaat richting een jaar als 1998 of 2000, of daar qua rijpheid en alcohol nog overheen gaat (zeker omdat sindsdien de wijnen toch al krachtiger met meer extractie worden gemaakt). Persoonlijk hou ik meer van de net iets minder rijpe en in mijn ogen wat gebalanceerdere wijnen uit 2001 (hoewel 1998 en 2000 ook héél veel erg goede wijnen hebben voortgebracht). Van de geproefde 2007’s maakt de Clos des Papes ontzettend veel indruk. Wat een fruit, kracht en lange afdronk! Zoals gewoonlijk vond ik de jonge krachtige samples van Janasse weer heel moeilijk te beoordelen, maar zullen ze over een paar jaar vast wel weer heel goed uit de fles komen, en kon ik de 2007’s van Grand Veneur weer niet waarderen. De laatste maakt moderne houtgerijpte wijnen, welke ik persoonlijk enkele kwaliteitsniveau’s minder vind dan die van Mordoree (waarvan de 2007 CdP en Lirac beide weer erg goed waren). Persoonlijk zie ik ook in Clos Mogador bijvoorbeeld een veel beter alternatief voor de houtgerijpte grenache van Grand Veneur.
Al met al een heel erg geslaagde trip, waarbij we uiteraard weer veel te veel wijn mee hebben terug genomen. Zeker omdat we over een maand alweer naar CdP gaan…
ChrisW
