Ik begrijp vaak bitter weinig van de wijnwereld.
Ik reken mezelf tot de ‘betere wijnconsumenten’. In die zin dat ik bij diverse wijndealers orders heb geplaatst die wat mij betreft ‘bellen hadden moeten doen rinkelen’.
Afgaande op mijn eigen informatie doe ik soms bestellingen bij mij onbekende wijnleveranciers. Bij wie ook ik dus een onbekende klant ben. En dus een prospect voor meer. En ondanks het gegeven dat het daarbij soms gaat om ‘meer dan gemiddelde bestedingen’, wordt dat commercieel signaal nimmer opgepakt…
Oppakken? Hoe bedoellu???
Welnu, dat is simpel.
Beste meneer X . Ik ken u niet. Maar u bestelt wel leuke wijnen bij me.
Wie bent u?
Waar houdt u van? Wat vindt u lekker? Wat heeft u bijvoorbeeld wel in huis (en waarom)?
Wat heeft u niet in huis (en waarom niet), en wat zoekt u nog?
Mag ik u benaderen als ik iets vind dat naar mijn mening geschikt zou zijn voor u?
Ongelofeloos, hoe weinig commercieel initiatief er in de wijnbranche te vinden is.
Een paar schrijnende voorbeelden.
Een leverancier van Oostenrijkste topwijnen kreeg ooit een prachtig staaltje free publicity in een bekend Nederlands wijnblad. Ik belde op, meldde dat ik niets wist van Oostenrijkste topwijnen en dat ik graag ‘haar selectie van de beste wijnen’ wilde ontvangen. Kosten deden er niet toe. Afijn. Gemiemel was mijn deel, een hoop uitzoekwerk, ingewikkelde facturatie enz.
Bij een andere leverancier bestel ik een ander prachtig kistje. Om vervolgens maandelijks doodleuk te worden platgemaild met aanbiedingen van allerlei weinig interessante slobbers. Maar aanbiedingen van het volgende jaar van het zelfde kistje blijven achterwege.
Toegegeven. Ik ben geen debiel. Ik weet ‘iets’ van de betere wijnen af. Heb mijn voorkeuren. Laat me door diverse mensen en bronnen inspireren. En bestel dus soms zus bij de één en zo bij de ander.
Maar het blijft interessant.
Als ik één keer bij een bank binnenloop en mijn gegevens achterlaat, wordt ik de rest van mijn leven achterna gezeten door call-center truusjes.
Als ik in een nieuw postcodegebied ga wonen, wordt ik platgebeld door bankiers, autodealers en vastgoedgriezelaars.
Maar in de wijnbranche…. wordt je in het meest gunstige geval toegevoegd aan een algemeen mailingbestand… En geen hond die zich afvraagt of die algemene mailing nu wel of niet tot bestellingen leidt. En dus de vraag waarom die consument eerst wel bestelde, en nu niet meer.
Waarom zijn er geen partijen, die voor ‘de betere consument’ op zoek gaan naar leuke wijnen?
Of ik nu wel of geen opslag betaal voor dit soort wijnen, zal me jeuken.
Een soort ‘aankoopmakelaar in wijn’.
Waarom bestaat deze niet?
Desnoods optredend voor een ‘consortium van betere wijnconsumenten’???
Desnoods met een ‘verplichte afname’ van een x-bedrag of x-aantal flessen?
Ik denk dat het geld op straat ligt.
Maar waarom bukt er niemand???