15/20

Zojuist teruggekeerd uit Den Bosch met een paar witte krokodillen aan mijn voeten rijker. Eelco blij! Deze Brabantse hoofdstad kan ik niet bezoeken zonder langs Henri Bloem te gaan. Meteen bij binnenkomst al hoor ik het verkoopverhaal aan een paar klanten over een bijzondere rose, een, en dat is een heel verhaal, Vin de Pays des Coteaux du Libron, Domaine de la Colombette, Pinot, Eleve en futs de Chene 2004. Kom dacht ik, het is lekker weer, de portemonnee brand nog een beetje na en na 16,95 overhandigd te hebben was hij voor mij.

Nu in het glas valt onmiddelijk de kleur op. De kleur van uienschil, of, en dat vind ik ook treffend, de kleur van een veuls te ouwe rode wijn die in feite al zijn kleurgevende anthocyanen is kwijtgeraakt en terugvalt op zijn enige echte basiskleur, de roestbruine tannines.

Met m'n neus in het glas ontdek ik weinig. Tijdens het walsen komen er heel fijne belletjes vrij. Er drijft een pruim in en er lijkt sprake te zijn van een tikje oxidatie. Maar daar ben ik niet stellig in. Eerlijker ben ik als ik zeg dat ik vermoed dat de houtopvoeding hier debet aan is.

Dan een slok genomen. Foei, dat is niet mis! Zacht en mondvullend, koolzuurprikkeltje, heel in de verte wat roosvicee en verfrissend zuur. Hij staat nog. En hoe.

Ik krijg het begin van vermoeden dat dit een gastronomische wijn is. Deze wijn moet losgekieteld worden. In huize van Wieringen staan vanavond asperges op het menu en dan gaat de rest van de fles leeg. Mocht het wat opleveren dan bericht ik verder. Nu eerst een abdijbiertje. 15/20

Salut,

Eelco

Eelco van Wieringen

Hendrik