Onderstaand stukje kwam ik tegen op “het Net” en is geschreven door Karel Hoenderdos.
Ben het niet helemaal met hem eens, ken zelf wel een aantal wijnwinkels van “steen” die een mooie collectie hebben en goede adviezen en tips geven.
Ben toch wel benieuwd wat het prikkers wijngilde hiervan vind ?
Met Smakelijke groet Dick.
De Wijnwinkel van het jaar?
Het prestigieuze magazine PERSWIJN organiseert weer de verkiezing voor de Wijnwinkel van het jaar. Ik wilde dus direct mijn favoriete wijnwinkel nomineren. Maar wat blijkt? Mijn favoriet mag niet genomineerd worden….
Dat zit zo: de wijnwinkel moet een ‘stenen’ winkel zijn. Het staat letterlijk in de voorwaarden. Het mag dus geen online webwinkel zijn. Hoe kan dat nu. De wijnwereld spreekt zelf over ‘de nieuwe wereld’ en de ‘oude wereld’ maar stenen winkels zijn toch niet meer bepalend voor de kwaliteit van de winkel? Of zit er een vastgoedmagnaat in de jury? Waar vind je meer informatie over de wijn dan in de goede webwinkel? En waar heb je beter persoonlijk advies dan via de multimediale aanpak van een webwinkel? Waar kun je beter parkeren dan niet parkeren? Waar krijg je het beter bezorgd dan zwaar gesjouwd en afgehaald? Ik zou in de wijde omtrek van mijn huis geen enkele wijnwinkel weten die genomineerd kan worden voor deze prijs. Wisselend personeel zorgt voor onvoldoende continuïteit in de persoonlijke relatie en de deskundigheid is dus ook zeer variabel. “Doe me nog een doos van die Rioja” kan alleen door de webwinkelier beantwoord worden, de ‘stenen’ winkelier weet daar geen raad mee. De inrichting van de winkel is overal vreselijk ouderwets. Goede wijn is heel moeilijk te vinden: want de wijnen uit Chili staan meters verder dan de wijnen uit Argentinië terwijl de smaak vermoedelijk gelijk is. Het Italië segment is veel te klein en een wijn uit Sicilië heb ik er al in geen jaren meer gezien.
Toch gebruikt Perswijn het internet als de enige mogelijkheid om te nomineren en te kiezen. Dus de online-techniek is wel handig voor de stenen winkeliers om elkaar te bekronen, maar de wijn zelf mag niet via moderne media tot ons komen. Als er iemand is die dit kan uitleggen hoor ik het graag. De wijnlobby is kennelijk echt een ‘old boys’ netwerk?