Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
John Copier
Oudere Riesling is iets heeeeel bijzonders. Toch haken veel mensen af. Vorig jaar stond bij Riesling & Co een tafel vol met oud spul. Iedereen dook daar op. Het aantal afgetrokken gezichten was beduidend groter dan de vrolijke gezichten. Waarschijnlijk omdat men op de harde schijf iets heel anders heeft staan en deze wijnen daarmee niet spoorden. Vaak gaat oude riesling met de zuren aan de haal. Soms ruik ik in de ‘50/’60ers iets van de behandelkamer van de tandarts terwijl de ‘70ers mij eerder aan een apotheek doen denken. Boenwas, vernis en soms wat chemische elementen komen bovendrijven. In de mond zijn de zuren ver naar achteren gedrukt. Niet iedereen vindt dit lekker. Je krijgt er dus wel andere elementen voor terug. Soms iets nootigs maar ook aards en tabak terwijl het n.b. op schiefer heeft gestaan. Zit er botrytis in dan kan zich dit versterken. Echter top riesling blijft heel lang zichzelf, verdiept zich en gaat dan over op een ander smaakprofiel. Overigens heb ik rielings bij Clüsserath-Eiffel in Trittenheim uit de ’60er jaren gedronken die nog fier overeind stonden maar de meesten leveren qua kleur en met name geur toch wel het e.e.a. in. Momenteel wordt weinig tot geen hout gebruikt en als het al wordt gebruikt dan is het oeroud en geeft het weinig door maar tientallen jaren geleden werd er toch met enige regelmaat nieuw hout gebruikt. Het bedrijf Clüsserath-Eifel heeft 10 tallen jaren geleden aan de Mosel zowat het alleenrecht van de wijnvaten gehad. Dat hout proef je bij oude riesling dus wat nadrukkelijker terwijl het in z'n adolescentiejaren niet of nauwelijks merkbaar is. Over pakweg 40 jaar hebben we dus oude riesling gemaakt op staal. Lijkt mij ook lekker.
John
