Goedemiddag,
Net wakker na een verrukkulluk avondje eten, drinken en proeven met gelijkgezinden… We kwamen bij elkaar om wat zaken door te spreken voor een proeverijtje binnenkort. En daar moet bij gedronken worden…
Ik hou het bij wat korte impressies.
Aperitief bij wat noten en gedroogd fruit:
2004 Willi Schaefer - Wehlener Sonnenuhr Kabinett;
Het kakelverse is er vanaf en er is nu een toefje ontwikkeling waar te nemen. Breed en complex, fris fruit, licht verteerbaar, mildzoet. Heerlijk.
Er volgden 2 voorgerechtjes (verschillende bereidingen van coquilles, gevolgd door een witvisje, gebakken in boter met amandel, courgette en shii-take) en een tussengerecht met verschillende kaasjes (halfzachte en harde geit, taleggio en Schlossberger).
Daarbij dronken we (niet blind):
2000 Ch. Carbonnieux (Blanc) - Pessac-Leognan; Alombekend glas dat telkens weer een tevreden gebrom opwekt. Op het toppunt van zijn ontwikkeling en keurig in balans. Een steady performer die gedurende de hele avond overeind bleef.
1999 Ch. Smith Haut Lafitte (Blanc) - Pessac-Leognan; Opvallende neus van vers tropisch fruit (ananas, servrucht, meloen) en het kokos-/vanillebouquet van het houtgebruik. Deze wijn presenteerde zich erg ‘springering’: elke keer dat je bijschonk een totaal andere ervaring. Rijp en intrigerend, maar duidelijk op zoek naar richting/focus.
1994 Dom. du Chevalier (Blanc) - Pessac-Leognan; Bleekgele kleur en in eerste instantie een nog wat gesloten, reductieve neus. Later prachtig ontvouwen. Een complex glas vol klasse, ongelooflijk jong nog. Mijn favoriet, maar dat is oud nieuws.
En ook nog (blind):
2003 Clos Floridene (Blanc) - Graves; Ongelooflijke kwaliteit voor deze prijs. OK, hij mist wat in de zuurgraad, maar dit is heerlijk rijp en gul. Absolute aanrader.
2001 Clos des Papes (Blanc) - Chateauneuf-du-Pape; Wederom discussie over deze wijn, zoals gebruikelijk. De een vond hem alcoholisch en te ver ontwikkeld, mist frisheid en puur plezier. De andere loofde juist zijn typiciteit, ingehouden kracht, complexiteit en concentratie. Een liefhebberswijn, laten we het daar maar op houden.
2006 Markus Molitor Alte Reben - Saar; Werkelijk fantastische neus vol met bloemen, geel fruit. Een puurheid en focus die ik nog niet vaak heb geroken. “Dit MOET Condrieu zijn!” werd er geroepen en, ter ondersteuning, belandde een vuist op de tafel… (Sorry, Deef…). Maar als je een slok neemt kan er geen misverstand zijn: dit is een prachtig glas halfdroge Duitse Riesling van een topproducent uit een topgebied. Punt uit.
Bij het hoofdgerecht (stoofpot, gnocchi met kaas en pecannoten, tomaten-/bonensalade):
1990 Ch. Latour-a-Pomerol - Pomerol; Een rechteroever wijn in de ruige stijl. Niks geen pluche, pruimen en soepelheid, maar een boers, mooi ontwikkeld glas waarin met name Cabernet Franc een belangrijke rol lijkt te spelen (maar ik weet niet eens of dat er wel in zit…). Op dronk, met reserve.
1999 Ch. Ducru Beaucaillou - St. Julien; Archetypische St. Julien uit een ‘drinkersjaar’. Elegante, haast vrouwelijke stevigheid. Prachtig, puur plezier.
2003 Ch. Latour-Martillac - Pessac-Leognan; Atypisch, kersenfruit in de neus, yoghurt, zoethout en carameltonen. Prettig, maar lijkt in niets op een Bordeaux. Zou een mooie piraat zijn
1999 Ch. l'Eglise Clinet - Pomerol; KURK. Grrrr…
1994 Ch. Pichon Comtesse de Lalande - Pauillac; Een dag op het platteland! Heel veel stalluchten en boersigheid, maar ook koffie, chocolade, zwart fruit en medicinale tonen. Veel van alles, en nog 10 jaar leven in het verschiet. Superwijn uit een ondergewaardeerd jaar.
1990 Ch. Lagrange - St. Julien; O, o, o, wat mooi. Dit heeft alles wat Bordeaux zo fijn maakt. Hoe kun je dit NIET lekker vinden. Vonden wij ook niet. Wij hebben er stilletjes van genoten en waren blij dat we dit in ons glas mochten hebben. R.E.S.P.E.C.T.!
Van een toetje is het niet meer gekomen, we hebben moe en tevreden ons mandje opgezocht.
Cheers,
Klaas :Z