Woensdagavond mocht ik aanschuiven bij een doordeweeks proeverijtje ter ere van de verjaardagen van Roel en David. En daar was ik blij mee! Volgend jaar weer?
1. In de neus vallen eerst de mineralen tonen op: natte steen, keizels, een rivierbedding. In de mond duidelijke Rieslingtonen. Naast de mineraliteit appeltjes, perensap, citroentjes. Toefje vegetaal en veel kleine bloemetjes, een veldboeket zeg maar. Lekker puntige zuren. Heel jong nog, maar al uitermate prettig drinkbaar en vrij elegant voor een Trocken, die ik in het algemeen wat zwaar op de hand en alcoholisch vind. 16/20
> 2006 Selbach Oster - Zeltinger Sonnenuhr Trocken
2. Uit het glas stijgt een bedwelmende, fors betimmerde geur op. Somber en serieus, sjieke herfsttonen, oostindische inkt, jodium. Maar ook zwart fruit als zwarte kersen, cassis en pruimen. Tannines zijn nog duidelijk aanwezig maar mooi rijp en goed ontwikkeld. In de afdronk vallen verder zoethout, salmiak en tabak op. Interessant is verder dat op het eind juist de rode vruchtjes beklijven en de wijn heeft een opvallend frisse zurenstructuur. Een gentleman uit Bordeaux in een Italiaans maatpak. 17/20
> 1990 Ch. de Fieuzal - Pessac Leognan
3. Mysterieuze, lastig te benoemen, spicy neus van kaneel, kruidnagel, pepernootjes, melkchocolade, cacao, kersen en rozebottel. In de verte staat een boederij. En een oosterse bazaar. In de mond breed en dik, ook weer cacaotonen, poederige tannines, taaitaai, vleesnat, stoofvlees. Fris rood fruit, ietsje rozijnen. Mooie, golvende afdronk met een tikje alcoholische prikkeling. Heel mooi en van deze specifieke wijn, mijn beste fles tot nu toe. 17,5/20
> 1998 Vieux Donjon - Chateauneuf-du-Pape
4. Typische Syrahneus: ‘gepeperde bramen’. Verder rozen, leder en rozemarijn. In de mond veel zwartfruit, drop/laurier. Vrij straf nog, heeft nog wat meer tijd (of lucht) nodig. Een koele kikker, deze wijn. Tikje afstandelijk, maar aristocratisch. In de afdronk een prettige zwoelheid, maar zeker niet zoet. Een heerlijk glas Zuid-Franse wijn. 17/20
> 2000 G. Moulinier - Les Terrasses Grillees - Saint Chinian
5. Black, black, black. Bij het bekijken, besnuffelen en proeven van deze wijn komen er alleen maar zwarte/donkere associaties in me boven: wierook, inkt, versgemalen koffie, pure chocolade, potgrond, de zwartste kersen, bramen, ketjap en appelstroop zelfs! Wat een geweldenaar… Breed en ontwikkeld, maar op de top van haar kunnen en nog ruime reserve. Ook al vanwege het feit dat ik deze fles vier dagen geleden opende en de wijn heeft sindsdien 24 uur op het aanrecht en daarna 3 dagen in de koelkast gestaan. Diepe buiging. 18,5/20
> 1994 Ch. Pichon Comtesse de Lalande - Pauillac
6. Uitermate beschaafde, maar gelaagde neus. Gedistingeerd, gedoseerd EN geconcentreerd. Helder en schoon, fluweelachtig en laaaaang.
Dit was zo'n wijn waarvan ik het heel lastig vond om gerichte impressies te noteren; er schoten me alleen maar gevoelens, bredere ervaringen te binnen. Superjong nog maar al heel goed te drinken, moet nog op slot gaan? In de mond vol sappig, knapperig rood fruit. Modern gemaakt. Gokje: Bordeaux 2002 of 2004? 18/20
ZO!! En toen was het tijd om volledig afgeschminkt te worden!!
We zaten er helemaal naast… Deze wijn is allang op slot geweest! Modern gemaakt? Echt niet! En die jaargang dan die de reputatie heeft nooit op drink te komen? Dit is, voor mij, misschien wel de eerste 95-er die zich zo mooi en rijp presenteert, want dit was:
> 1995 Ch. Grand Puy Lacoste - Pauillac
7. Een neus van dennenbos, munt, eucalyptus, lavendel, zwarte kersen. Kretek-sigaretten! Cassislikeur, bramen, anijs, katjesdrop. In de mond komt dat mooi terug, maar toch is de neus het indrukwekkendst. Krachtige, mooie tannines, netjes verpakt. Een pezige, eerlijke wijn met het beste nog voor zich. 17,5/20
En vanwege dat pezige, eerlijke (is dat boers?) dacht ik aan St. Estephe. Uit 2004 of zo. Ook weer mis en ik was echt verrast na de demasquee. Ik had namelijk iets heel anders verwacht van:
> 2001 Ch. Gazin - Pomerol
8. En dan nu iets heel anders. Fluweelachtige, rokerige neus van wierook, regenwoud, peperkoek, humidor, amandelspeculaas, hazelnoot, inkt, ecoline, caramel, espresso en medicinale tonen. Fruit zit ergens verstopt. Breed uitwaaierend, dikke, weinig subtiele, maar wel complexe wijn. In-your-face, fors alcohol. Tannines zijn poederig en stroef, maar goed rijp. Wulps, sensueel. Gewoon bloed.g.e.i.l. eigenlijk… Alles wordt tegelijk en meteen op tafel gelegd: een homerun tijdens het eerste afspraakje. Als U begrijpt wat ik bedoel. Leuk voor een avondje, maar ik weet niet of ik ermee getrouwd wil zijn Vanavond kreeg ze 18/20 van me.
> 2004 Aalto - Ribera del Duero
Cheers, Klaas :Z