Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Ron
Peter,
Als je dit leest, wil je dan zo vriendelijk zijn om hier ook nog het verschil uit te leggen tussen Het Proefboek en het eigenlijke proefschrift? Ik heb wel eens het idee dat je proefschrift te weinig aandacht krijgt.
Groet,
Ron
Op diverse vindplaatsen op het net wordt ‘Het proefboek’ de ‘handelseditie’ genoemd van het proefschrift ‘The concept of flavor styles to classify flavors’. Dat proefschrift zelf zal je wellicht via de UVM kunnen bestellen? Weet eigenlijk niet precies hoe dat werkt.
Zie o.a.: http://www.unimaas.nl/researchmagazine/default.asp?id=81&thema=3&template=thema.html
Als je er ècht alles van wilt weten, dan is wellicht de Academie voor Gastronomie de aangewezen weg. By far de allerleukste opleiding die ik ooit in mijn leven heb mogen doen dus maak er graag even reclame voor. Aandacht voor wijnkennis, gastronomie, kooktechnieken, gastheerschap, communicatie en uiteraard speelt de moderne smaakleer daarbij een belangrijke rol. En tijdens vrijwel elke lunch praktisch aan de slag met gerechten en wijnen. YAMMIE! ;-).
Zeker na de toch wat ‘drogere’ wijnacademie is deze opleiding één groot feest te noemen.
Persoonlijk denk ik, en ik baseer dat mede op de lessen, dat bepaalde accenten van de smaakleer nog best zullen ‘ontwikkelen’, vooral waar het gaat om de praktische omgang ermee in de zin van het ‘classificeren van gerechten en wijnen’. En het is natuurlijk prachtig dat de theorie in dat opzicht jarenlang getoetst wordt doordat talloze (aanstormend) top-sommeliers de opleiding doen en daarmee het systeem in de praktijk brengen.
Mijn ervaring is verder dat als je op zoek bent naar een ‘100% sluitend systeem’, je dat niet zult vinden.
Dat houdt toch verband met het gegeven dat de perceptie van begrippen als ‘fris’ en rijp' dan wel ‘strak of filmend’ heel lastig exact te bepalen is. Het blijft toch voor een deel een kwestie van gevoeligheid en voorkeur. Dat merk je overigens ook al als je een gezelschap van ervaren proevers een rijtje wijnen laat ordenen in volgorde van basissmaken als zuur, zoet en bitter. Ook daar zijn vaak grote individuele verschillen merkbaar.
Maar er is natuurlijk niets mooier dan al die theorie in de praktijk te toetsen aan de hand van mooie gerechten en dito wijnen.
En het heeft me in elk geval geleerd dat ik me, ondanks een meer dan gemiddelde kennis van wijn en gastronomie, heel graag laat adviseren door vakmensen die zowel de gerechten als de wijnen op de kaart kennen.
Kijk, met zo'n ambassadeur, hoef ik de vragen niet meer te beantwoorden. Bedankt Wim.
Overigens het officiele wetenschappelijke proefschrift is bij mij nog verkrijgbaar. Het is geschreven in het Engels en blijft inhoudelijk beperkt tot de academische onderbouwing van de indeling van smaak in smaakstijlen. Het Proefboek is daarom veel beter praktisch bruikbaar.
En touwens: ja inderdaad, het nieuwe smaakdenken zou nog meer aandacht moeten krijgen. Vooral internationaal. Wat er bijvoorbeeld nog altijd een keer moet gebeuren is het op de markt brengen van een internationale editie van Het proefboek, bij voorkeur in het Engels. Als er iemand mogelijkheden ziet, dan houd ik me van harte aanbevolen.
Peter Klosse
