Het zal 1998 of 1999 zijn geweest dat ik met een guide Hachette in de bagage het Loire gebied bezocht. Ik voelde me daar toen al heel goed thuis, nadat de liefde letterlijk ontstond tijdens onze huwelijksreis (tien jaar eerder). Ik wilde niet alleen ‘opleg’wijnen kopen, maar ook lekkere wijnen die snel te drinken waren. Ik had een Grolleau gevonden, een onbeduidende vin de pays, die echter wél een coupe de coeur kreeg. Natuurlijk was ik te laat in de zomervakantie, die bekroonde Grolleau was allang uitverkocht. We kochten het nieuwe jaar en hebben verschrikkelijk veel plezier aan dat eenvoudige sloeberwijntje beleefd. Een heel fruitige neus en ongelofelijk lenig/vief/aangenaam/eenvoudig. De flessen Grolleau vlogen er in ettelijke maanden doorheen. We kochten bij de wijnboer ook rode Anjou. Zo'n niks mis mee wijn. En een zoete Anjou van chenin blanc, die toen al heel verleidelijk was. Achteraf is dat zo'n puur geluk wijn, want we kwamen daar helemaal niet voor, wat ongelofelijk stom dat ik daar toen maar zes flesjes van kocht… 45 francs was de wijn, 15 gulden, dus omgerekend naar nu zeven euro. Lachwekkend…
Domaine des Bonnes Gagnes 1997
Anjou Blanc, La Butte, Vendanges par tris
Deze wijn is nu geevolueerd in de kleur: mahonie achtig, oud goud kleurig. De neus biedt een explosie van honing, perzik en abrikoos. Waarbij de fruittonen terugkomen op de tong, abrikozenjam in het glas. En die perfecte zoet/zuur verhouding waar je vaak Loire wijnen aan herkent. Superieur glas, een zoeterik waar je diep diep diep voor buigt. Dit is nu mijn derde of vierde fles die ik open, en ik ben ervan overtuigd dat die chenin blanc zeker dertig/veertig jaar oud kan worden. Vanavond bij Blue d'Auvergne en ik heb er nu een heerlijk rozige stemming bij. In de allerbeste jaren kan een bescheiden wijnboer (Jean Marc Héry in St. Saturnin-sur-Loire) met rijpe druiven toveren!!!