Piemonte proeverij

  • Peter vdB

    Het is een voorrecht aan de vriendentafel van Anne en Harrie aan te schuiven om wijnen te proeven. Afgelopen week was Piemonte het thema. Dat vind ik spannend, want als er nou één wijn is waar ik vaak moeite mee heb, dan is het Barolo. Je zou kunnen denken, dat zit gewoon tussen je oren. Bij blindproeverijen komt het er echter óók steeds uit. Maar ik ben nooit te beroerd om te leren en mijn gezichtsveld te verbreden. Na de Moscato Roso werden alle wijnen blind geproefd.

    Franz Haas, Moscato Roso 2007, Alto Adige

    Het opmerkelijkste van dit glas rode wijn is de ongelofelijk expressieve en geparfumeerde neus: rozen en vlierbes. Heel uitgebalanceerd en harmonieus. Curieuze zoetige rode wijn, grappig begin bij een aardbeientaartje.

    Decimamusa 2005, Sauvignon Blanc, Toscane

    Een toets van vuursteen, mineralen en een wierrook impressie, maar toch vooral: jasmijn. Flinke zuren en ten opzichte van de volgende wijn meer fruitgetypeerd. Citrus in de smaak. Voor mij meer een aperitiefwijn met flinke zuren en goede balans. Waardering: *

    Toricella 2006, Chardonnay, Barone Riscasoli, Toscane

    Dit vond ik in deze witte serie meer de eetwijn door de aanwezige bitters. Meer terroirgetypeerd. Pas na de onthulling herkende ik de rokerige neus van de Chardonnay.

    Barbaresco 2004, Pio Cesare

    Geëvolueerde kleur. Mocca, toffee en terroir. Een heel evenwichtige neus en daarna een zacht milde aandronk, hoewel de wijn zelf best nog wat strenge hoekjes en straffe kantjes had. De meeste proevers waardeerden de volgende wijn hoger. Ik vond deze Barbaresco echter eleganter, met mooi ingekapseld vanille in de neus en als geheel verleidelijker. Fraai glas. Waardering: *(*)

    Barolo 1999 Poderi Luigi Einaudi

    Dakpannenbruine kleur. Vuursteen en stallucht. Terroir. Een impressie ook van verbrand rubber. Een boerse wijn met een hele moeilijke neus, vind ik. Allesbehalve een allemansvriend, wel een goede balans. Straffe wijn. Langer in het glas steeds harmonieuzer, uitdrogend in de mond.

    Waardering: *

    Barbaresco 1998 Bricco Asili

    Een evenwichtige neus met kers en toffee, prachtig geëvolueerd. Pittige aandronk, goede zuren en mooi in balans. Geen dikke wijn (gemiddeld concentraat) en goed beschouwd een wijn waar niet zo veel meer aan te wensen valt. Een héél mooi glas dat opvallend veel finesse heeft. Waardering: **

    Barbera d’Asti 2005, Vietti La Crena

    Bijna zwarte kleur. Paarse rand. Maceration Carbonique. Ik ruik een mandje vol rood zomerfruit. In de mond een wijn die sappig is, lekker hap sap: je wilt gráág een nieuwe slok. Aangename en ronde wijn. Doordrinkwijn. Waardering: *

    Barolo Lazarito 2001, Fontanafredda

    Morellenkersen in de héél expressieve neus. Geevolueerde kleur. Milde aandronk, terroirgetypeerd. Verdorie, een Barolo waar ik van hou: heel rond en mollig, zeg maar gerust een Rubensiaanse wijn die óók elegant is. Waardering: *

    Sagrantino de Montefalco 1988, Arnoldo Caprai

    Een Umbrische piraat. Veel goedkeurende blikken en gemompel, maar ook zo’n wonderlijk gevoel bij de proevers: wát is dit? De kleur heeft een belegen randje, maar is nog zó diepdonker dat bij het uitkleden van de fles de proevers verbaasd horen dat de wijn 21 jaar oud is. Mooie tertiaire aroma’s, tabaktonen, een leerwinkel. Terroir ook. Complexe wijn die met een prachtige balans nog volstrekt harmonieus is. Waardering: **(*)

    Barolo 1999, Monchiero Montanello Riserva

    Belegen neus, volstrekt harmonieuze, stoere boerse wijn. Cederhout en tabak. Dit is ook geen allemansvriend, maar in vergelijking met de piraat uit Umbrië een tikje frivool. Waardering: **

    Barolo 1997, Cortero de Montezemolo Vigna Enrico VI

    Toffee, tabak, cederhout en kers. Een frivole wijn: elegant en met hoge complexiteit. In de neus ruik ik ook een rubberimpressie. De wijn kenmerkt zich door een hoge zuurgraad, die prima combineert met de prachtige Italiaanse worsten die inmiddels op tafel stonden. Wijn met veel spel. Waardering: **

    Barolo 2004 Elio Grasso, Gavarini Chiniera

    Súpermooie neus, waar ik meteen voor val: tikje laurier, salie en héél veel fruit. Zoete tannines, een heel aangename wijn met ongelofelijk veel rondeur. Dit bestaat dus ook in Piemonte. Waanzinnige elegantie. Waardering: **

    Barolo 2001, Poderi Aldo Coderno ‘Gran Bussi Riserva’

    Een wijn die je de gewaarwording geeft van een explosie van fruit in de neus: vooral morellenkersen! De wijn is volledig uitgebalanceerd en harmonieus, maar nog steeds beloftevol. Een geweldig complete wijn met prachtige zuren. Wow! Topper van de avond: ***

    De proeverij werd besloten met twee uitdrinkers.

    Löwenstein 2006, Riesling Grosser Gewachs, Mosel

    Tjonge, jonge, wat lekker na die rode wijnen, zo’n frisse en fruitige Moezelwijn. Bóórdevol mineraliteit. Uitermate frivole neus met lentebloemen. Sappig en prachtig bij de kaas. Waardering: **(*)

    Burlenberg 2002, Marcel Deiss

    Goudkleurige wijn, ook puur mineralen. Honingimpressie. Prachtige Elzasser van die magiër Deiss, perfect bij de kaas. Waardering: **

    Er werd gesproken over oude en nieuwe stijl Barolo. Ik weet er niet genoeg vanaf om daar een oordeel over te geven. Wat ik wel weet, is dat ik voorlopig niet meer zeg dat Barolo mijn wijn niet is.

    Peter

  • ralph

    Beste Peter,

    Mooie notities. Dank je. Over modern en klassiek gesproken: je hebt geen enkele klassieke Barolo gedronken in je proeverij. Die er nog het dichtst bij in de buurt komt is de Gran Bussia. Het is een voorrecht om deze wijn gedronken te hebben.

    beste groeten

    Ralph

  • Peter vdB

    Ralph,

    in Hugh Johnson's Pocket Wine Book geeft Hugh een opsomming van ‘the classic style’ en ‘a promising generation’.

    In die klassieke plaatst hij:

    Aldo Conterno

    Fontanafredda

    Monchiero

    en

    Vietti.

    In die promising generation plaatst hij:

    Cordero di Montezemelo

    en

    Elio Grasso.

    Is er discussie over oude/nieuwe stijl? Of heeft het te maken het het typisch Engelse smaakgevoel (zoals,ze ook een Gout Anglaise hebben bij Champagne)?

    Hartelijke groet, Peter

  • ralph

    Hoi Peter,

    Fontanadredda was in de jaren 70 zeer klassiek. Daarna is het een grote moderne, in mijn ogen gemiddelde wijnproducenten geworden. Beslist geen oude stijl Barolo

    Vietti is ook modern en Aldo Conterno is een een beetje een mix. Maar hij wordt zeker niet tot het kamp der traditionalisten gerekend.

    Wat hij bedoelt met ‘promising generation’ is mij even een raadsel. Cordero di Montezemelo en Elio Grasso zijn zeker modernisten.

    Bekende traditionalisti ('taliban' zoals het ook wel schertsend genoemd wordt in de Langhe) zijn: Bartolo Mascarello, Giacomo Conterno, Giuseppe Mascarello, Giuseppe Rinaldi, Giacomo Borgogno, Cappellano, Cavallotto, Marcarini, Poderi Colla, Produttori del Barbaresco, etc. etc.

    Bekende modernisten zijn bijvoorbeeld: Altare, Luigi Pira, Alessandria, Domenico Clerico, Sandrone, Chiara Boschis, Pio Cesare, Elio Grasso, Conterno Fantino, Voerzio, Scavino, Azelia, etc.

    Het heeft niet zo veel te maken met het Engelse smaakgevoel, maar het is een nooit ophoudende discussie die overal ter wereld gevoerd wordt.

    beste groeten

    Ralph

  • Peter vdB

    Dankjewel voor het uitgebreide antwoord, Ralph. De Barbaresco van Pio Cesare kon me erg bekoren in de proeverij. En van Borgogno herinner ik me ook fraaie wijnen te hebben gedronken. Ik heb gewoon te lang gedacht dat B. niet mijn wijn is. Da's toch gek, voor iemand die dol is op belegen wijnen. Ik moet maar eens een Piemonte hoekje inruimen in de kelder. Hartelijke groet, P.