Deze hadden jullie nog van me tegoed: op uitnodiging van Taner Tabak bezocht ik zijn bedrijf Kevser Helalwine in Nijmegen en proefde daar zijn gede-alcoholiseerde wijnen. Taner is een bescheiden, vriendelijke en veelpratende man die zichzelf na informeren door mij als heiden ziet. Zijn insteek is duidelijk: hij levert een produkt dat aan de kennelijke behoefte van moslims voorziet van alcoholvrije wijn.
Nu zijn dit soort wijnen nooit helemaal zonder alcohol. Afhankelijk van het procedé geraakt men tot 1, 0.5 of in zijn geval zelfs tot 0.05%. De Nederlandse wetgever heeft een maximum van 0.5% verbonden aan alcoholvrije wijn, Arabische wetgevers leggen de grens op 0.1%. Taner zit nog eens op de helft daarvan. Daarmee maakt hij het zichzelf moeilijk, zo blijkt.
We zijn het er al snel over eens dat hoe meer alcohol er uit de wijn verwijderd wordt, hoe meer smaak het produkt zal verliezen. Niet alleen omdat de ruggengraat, smaak en kracht leverende alcohol niet meer aanwezig is, ook omdat andere smaakgevende componenten gedurende het proces eruit worden gehaald. Zijn wijnen worden gemaakt en van alcohol ontdaan door het Duitse bedrijf Weinkellerei Weinkonig en ze gebruiken daarvoor de methode van vacuumverdamping. Dit alles onder toezicht van Halaconsult, dat de strenge hygiënewetten van de Koran op naleving controleert. Na goedkeuring is de wijn halal (Arabisch) of helal (Turks).
Goed, de wijnen in het glas.
Halal wit, demi-sec
K: dikke waterrand, gouden kern
G: sombermakend karton, daarna druivig en een hint van verse klei
S: afwezige aanzet, dan zoetje. Spa-met-fruit-sensatie maar dan zonder de prik
Hala rosé demi-sec
K: prima pelure d’oignon
G: welke geur? Naast een oxidatief toontje is er niets te ontdekken
S: Vermoeide aanzet, vrij vlakke zuren, überhaupt geen tannines. Een zoetje hangt wat na
Halal Mousserende rosé
K: als de stille rosé
G: veel expressiever, meer geur, uit de wijn meegedragen door de belletjes. Weer natte klei, vegetaal
S: bolle wangen door de onstuimige mousse. CO2-zuurtje op een pallet van een paar lepeltjes suiker
Halal rood, merlot
K: even schrikken: niet te onderscheiden van een piepjonge bordeaux: dik met fluorescerende rand. Wordt het wat?
G: zacht melkzuur. Carvan Cevitam, rozenbottel. Een behoorlijke stap voorwaarts
S: soepele aanzet, iets plakkende tannine, weer melkzuur
Moet je wijnen die voor het grootste gedeelte van hun alcohol zijn ontdaan nog wel als wijn benaderen? Ik denk het niet. Dit doet ze onrecht, ze kunnen de vergelijking onmogelijk aan. Telkens bij het in de mond nemen van de wijnen vraag je je af: waar blijft de smaak!? Om dan telkens weer te beseffen: die hebben ze eruit gehaald… Eerlijker is het te benaderen als een alcoholvrij drankje, om deze vervolgens te vergelijken met dito dranken. En tja, wat blijft er dan over…? Eigenlijk, om heel eerlijk te zijn: niets. Produkten die niet zijn geschoeid op een alcoholhoudende basis scoren op smaak veel hoger. Ze hebben ook niet de pretentie iets te zijn wat ze eigenlijk niet zijn. En die hebben deze alcoholvrije wijnen wel. Het is geen wijn, het is niet lekker.
Taner, misschien vind je je niche, maar zorg ervoor dat, hoe je de drank ook noemt, de smaak oké is. Die slag moet je nog slaan. Ik geef je als raad mee: zorg dat je leverancier de meest verse produkten aanlevert en dat je klant deze op een zo laag mogelijke temperatuur serveert. Zo houd je een vriendelijke dorstlesser over die op gewetensvolle maar neutrale wijze de drinker door een samenzijn sluist en net als mij broodnuchter naar huis doet rijden.
Salut,
Eelco