Als ik wijn punten geef probeer ik het altijd objectief te doen, zoveel mogelijk mijn eigen smaak uitschakelen. Zit de wijn goed in elkaar, is het wat het zou moeten zijn, geen technische fouten, complexiteit etc.
Ik vermoed dat de meeste prikkers een persoonlijke score geven, naar hun eigen smaak. Dat maakt punten onvergelijkbaar. Je hebt er alleen wat aan als je de persoonlijke smaak van iemand goed kent.
Die Domaine de Ferrand Chateauneuf du Pape 2007 is een goed voorbeeld. Veelbesproken op dit PB en score's die nogal afwijken van de internationale score's:
John: 98-99/100 en 97+/100 en 98/100
Ralph: 97-99/100
Peter Z: 99/100
Willem***: 92/100
Willem G: 20(-)/20
Jeroen: 99/100
Jancis Robinson: 17/20
Robert Parker: 94-96/100
International Wine Cellar: 89-92/100
Dit is geen kritiek op de wijn of op de mensen die een afwijkende score hebben gegeven. Wel vraag ik me af hoe prikkers een score geven? Eigen smaak of meer algemene waardering?
Udo,
Ik denk dat je gelijk hebt door te zeggen dat de meeste mensen scores geven op basis van hun persoonlijke smaak. Ik wel in ieder geval! Mijn persoonlijke smaak is ook veel belangrijker dan een objectieve score over de kwaliteit van een bepaalde wijn. Liever een wijn die minder goed in elkaar zit maar mij een warm gevoel geeft dan een perfecte wijn die mij niet raakt. Om die reden zoek je inderdaad personen waarvan je inmiddels weet dat ze (in grote lijnen) dezelfde smaakvoorkeuren hebben. In mijn geval bijvoorbeeld Peter Z of Robert Parker (om er maar 2 te noemen 
)
“objectieve” scores lees ik ook nooit…..de laatste 6-8 pagina's van Perswijn heb ik nog nooit bekeken…..
Blijft een interessant onderwerp…..
Hasta Luego
John
Leuke vraag, Udo!
'complexiteit', ‘goed in elkaar zitten", is niet meetbaar want het is geen exacte wetenschap. ikzelf benchmark altijd naar ’het kleinste bekende referentie gebied'. Hiermee bedoel ik het volgende:
Ik heb geprobeerd bij deze preoverij eigen voorkeur zoveel mogelijk uit te schakelen. ik ben namelijk geen grote Rhone fan, en heb tijdens het proeven geprobeerd binnen het referentiekader Rhone te proeven en alles is derhalve gebechmarked vanuit dat kader. Ma.w. de 99 punten voor Clos des Papes is dan voor mij niet vergelijkbaar met een 99 punten die ik voor Barolo Cascina Francia van Conterno geef. Aangezien mijn ervaring met Rhone wijnen niet bijster groot is, was dit toch al een aardige klus. Ik heb dus vooraal geprobeerd te benchmarken naar alle Rhone ervaringen. Aangezien dat erg lastig was, zie ik mijn scores van deze proeverij het meest gerelateerd aan elkaar en wat minder gerelateerd aan scores van Rhone wijnen die ik in andere settings gedronken heb.
Drink ik een wijn ‘alleen’ dus niet in een proeverij, dan benchmark ik naar ‘het kleinste bekende referentie gebied’. Barolo heb ik vrij veel proefervaring en derhalve benchmark ik naar wijnen uit de appelatie (bijvoorbeeld naar andere Barolo's) die ik in mijn geheugen heb opgeslagen. Echter als het een volstrekt onbekende wijn (bv een spaanse wijn uit ribera del duero) is en waar ik ook geen ervaring heb met het gebied (ribera del duero) dan benchmark ik naar het kleinst bekende gebied (b.v. Spanje) en relateer de wijn daar aan. Stel, dat ik ook nauwelijks ervaring heb met Spaanse wijnen, dan benchmark ik dus naar ‘Wereld’. M.a.w. naar mijn eigen smaakvoorkeur want vanzelfsprekend geldt voor mij dat de appelaties waar ik de meeste drinkervaring mee heb, de appelaties zijn die mijn smaakvoorkeur genieten.
gr, Ralph
Interessant punt Udo,
In het verleden scoorde ik wijnen op de losse onderdelen. Dat kan makkelijk als je 10 – 15 wijnen op een avond proeft/drinkt.
In het verleden scoorde ik gemiddeld ook lager.
Ik probeer ook wijnen zo objectief mogelijk te beoordelen, maar of het me volledig lukt mijn eigen smaak uit te schakelen, dat weet ik ondertussen niet meer.
Ik heb me ook wel eens afgevraagd hoe het komt dat mijn scores de laatste jaren hoger zijn. En dat antwoord is niet eenvoudig te geven, omdat er veel factoren zijn die een rol spelen.
Een paar die me nu te binnen schieten:
De gemiddelde kwaliteit van wijn in het algemeen is de laatste 25 jaar enorm omhoog gegaan.
De kwaliteit van de wijnen die ik drink is de laatste jaren nog veel erger omhoog gegaan.
Ik doe voornamelijk mee aan proeverijen waarvan ik weet dat ik de wijnen lekker vind; het avontuurlijke/ontdekken van nieuwe soorten wijn, met ook heel geconcentreerd nadenken over hoeveel punten je geeft per onderdeel komt minder voor.
Niet geheel onwaarschijnlijk speelt ook het groepsgevoel tijdens een proeverij een rol.
Internationaal gezien is er volgens mij toch ook wel sprake van punteninflatie. Op diverse Bulletin Boards wordt vaak hoog gescoord. Ook Parker/Miller doet hier aan mee; denk aan Baltasar.
Ik denk ook dat veel mensen de meer modernere stijl steeds meer gaan waarderen. Ik in ieder geval wel. Dat kan ook de hogere punten internationaal gezien deels verklaren.
De laatste tijd zet ik mijn punten om diverse redenen lang niet altijd op het prikbord. Deze keer wel, omdat iedereen het heeft gedaan.
En het zou me overigens niet verbazen als in het door jou aangehaalde voorbeeld de scores van de internationale wijnschrijvers omhoog zouden gaan als ze de wijn nu zouden terugproeven, of dat die van mij/ons omlaag zouden gaan als we de wijn over 2 of 3 jaar terugproeven.
Tot zover even,
Groeten,
Willem.
Willem, Ralph, heel intelligente toevoegingen. Mijn benchmark is mijn smaakgeheugen en welbevinden. En dat is wel zo ruim, dat ook chocolademelk, couscous en poep door mij gescoord kunnen worden en dat allemaal langs dezelfde schaal: hoe lekker vind ik deze ervaring gelegd langs de lat van alle andere ervaringen die ik had.
Produkten hebben een inherente kwaliteit en die beoordeel ik. Ik vergelijk ze dus niet met de buurman, maar met al mijn ervaringen, waar de buurman slechts een onderdeel van uitmaakt.
Salut,
Eelco
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's