opende ik mijn mailbox en het eerste bericht was een uitnodiging van Hendrik aan mij, om me weer eens in de dreven van zijn wonderschone dorp te vertonen, meteen de telefoon gepakt en de afspraak was er. Na een wandeling van een kilometer of 5 vanaf het dichtsbijzijnde station trof ik bij Hendrik een tweede eminence aan: amice Mathieu!, gebogen over het boekwerk van Harry Karis. Hendrik opende met een fraai gekleurde, licht gouden wijn. De wand van het glas was weldra geheel bezet met pareltjes. Wat mocht dit zijn? Ik schatte hem in als een Moselriesling auslese 2005! Mis, het was een Moselriesling 2003 spätlese van J.J. Prüm. Prima voor zo'n warme middag en slechts een % of 7 alc. Maar dat pétillante? Wij bedachten een spontane hergisting in de fles.
Toen toverde Mat een geblindeerde wijn tevoorschijn. Wat hadden we in het glas? Fris lichtgeel van kleur, bloemige neus, in de smaak een amandelbitterje, ik gokte daardoor op Italië.
Mis, het was een witte C9dP van Chante Cicale, gelijke delen: grenache blanc, clairette, roussane en bourboulenc. Ik heb slechts 1 keer eerder zo'n type wijn gedronken en kon hem derhalve niet goed plaatsen. Vervolgens kwam er een Boekenhoutskloof 2005 cabernet-sauvignon ter tafel en dit is een geweldige wijn met veel potentie, maar is nog veel te jong. Nog 3 tot 4 jaar laten rusten en dan ga je veel plezier beleven. We sloten af met: Boekenhoutskloof shiraz 2001. Hendrik had slechts 1 fles, dus een schietgebedje voor: geen kurk! Wat een wijn, alléén het snuffelen was al een belevenis. Deze wijn is nu perfect op dronk en zal dat nog een tijd blijven. Een huldebetoon aan het fruit dat afkomstig is uit het Swartlandgebied in Z-A. Want alhoewel Boekenhoutskloof in Franschoek zit, het fruit komt voor het grootste deel uit Swartland. Vandaar de aanduiding W.O. Western Cape. Een plezierig aantal uren doorgebracht met twee aimabele prikkerts.
Ruud.