???
Parker is voor mij allesbehalve heilig. Maar toen ik je eerste posting las, moest ik denken aan mijn eerste 2e Grand Cru Classé ervaringen met bepaalde château’s: Rauzan Gassies, Rausan Ségla en Montrose. Kostten destijds vanwege hun status vaak rond de 30 gulden, maar vielen meestal bitter tegen. Deze huizen besloot ik dan ook niet meer te kopen tot er verbeteringen te proeven of te lezen waren. Cos d‘Estournel, Gruaud Larose en de Léovilles, maar ook Giscours waren toen een veel beter koop en ongeveer net zo duur.
Door je tweede berichtje (en mijn herinneringen aan de 86-er en de 90-er)heb ik Parker er maar eens bij gepakt, om te kijken wanneer volgens hem de kentering was.
1975 is een verhaal apart. Aanvankelijk bejubeld als een topjaar, maar veel (niet alle!) vooral linker oever wijnen, raakten nooit van hun harde tannine af en werden nooit echt lekker. Het is best mogelijk dat nu, meer dan 30 jaar later, die wijnen zich toch nog aangenaam presenteren. Het proefmoment kan zeker bij deze jaargang van groot belang zijn.
En verder; niet blind varen op één schrijver. Ze zitten er allemaal wel eens naast in vergelijking met je eigen smaak. Maar tot die conclusie was je zelf ook al gekomen en is ook al door John verwoord.