Dat hier velen prikkers zich hier gedragen als de roomse adel van het aloude Rome waar men de heerlijkse wijnen en schitterenste gerechten tot zich nam tot men niet meer kon om het daarna weer uit te kotsen met behulp van een veer diep in het keelgat gestopt, om weer plaats te maken voor de volgende lading heerlijkheden, vind ik niet erg zelfs wel amusant. Wat me hierbij opvalt is dat men geregeld de legioenen laat oprukken naar de minderbedeelde nietadelijke medeprikkers. Zoals bekend hadden die legioenen lange tijd veel succes. De plebeeërs werden met succes verslagen. Het prikbord was weer gezuiverd. Het is te hopen dat de cullinaire adel op dit prikbord zijn klassiekers kent en niet hoeft in te schikken voor de verdoemenissen van het vaticaan en ten onder gaat door woeste volken die ook wel eens op dit prikbord gehoord willen worden zonder verjaagd te worden door de dedain van de zittende elite.