Het moest er maar eens van komen. Even wat wijntjes oppikken bij een medeprikker.
En zie… na wat heen en weer gemail zit je ineens op een doordeweekse dag met 4 prikkers aan tafel.
Peter, Thijs, Jasper, bedankt. 't Was voor herhaling vatbaar!><
Ons dronk (blind):
2002 Dr. Loosen - Erdener Treppchen GKAuslese - MSR: behoorlijk ge-evolueerd al, helaas. En er zitten zeker wel zuren in maar die verzuipen momenteel in de dikke, zoete tonen die qua karakter eerder aan 2003 dan aan 2002 deden denken. Tropisch fruit, bloemenhoning, karamel, dat soort zaken.
2005 Artadi - Viñas de Gain Blanco - Rioja: redelijk complexe wijn met banaan, perzik, limoen, nootjes, marshmallow en opvallende veel (prettige) bitters, zoals in sinaasappelschil. Kleine oxidatieve zweem. Wat streng, maar zeer gastronomisch glas. Weer een mooie witte spanjaard!
1971 Koehler-Ruprecht - Kallstadter Steinacker Spätlese - Pfalz: koperkleurig. Mandarijn, sinaasappelbitters, marmeladetonen, anijs, dropjes. Inmiddels nagenoeg droog, maar er blijft een indruk achter van een wijn die ooit zoet(er) was. Past its prime, OK. Maar, voor mij, zeker nog te genieten en zelfs lekker verfrissend.
2001 Van Volxem - Scharhofberger Pergentsknopp - MSR: Wat een prachtig glas. Superjong nog. Bleekgele kleur. De vederlichte, filigrane zuren zijn nauwelijks waarneembaar en toch ondersteunend aanwezig. Voor de bitters idem dito. De zoetheid is geweldig gedoseerd, ingehouden haast. Kenmerkende zwoele kruidigheid van kaneel, noga, karamel, lavendel, kardemom, abrikozen. Klasse wijn met een flinke concentratie, nu nog wat gebald en ingehouden. Zal binnenkort ontwaken en dan de wereld aan zijn voeten hebben.
2008 Clemens Busch - Pundericher Marienburg Erste Lage Kabinett - Duidelijk jonger dan de vorige wijn, maar op een of andere manier vond ik veel paralellen. En dat heb ik vaker bij deze producenten. Ze hebben allebei een karakteristieke kruidigheid, concentratie en (moderne) stijl. Opvallend. Deze wijn is onstuimiger. In de neus springt het primaire fruit je tegemoet. Verder ook rozenblaadjes en die typisch neus van “spontanvergärung”. Opwekkend, verfrissend en inspirerend gezelschap. Wel vrij zoet voor een kabinett. 't Is eerder een spätlese. Kniesoor, die daarop let.
2006 Louis Latour - Grand Ardeche: dikke wijn, teveel alcohol en teveel hout voor mij. Atypische chardonnay. Fruit en mineraliteit zijn verstopt. Of zitten er niet in.
De Muller - Priorato Rancio Dom Berenguer - Solera 1918: goed voor de opleiding, dit. Tikje alcoholisch natuurlijk, maar een fijn glas. Ik denk meteen aan een noten-chocolade-taart. In de wijn herken je dadels, rozijnen, gesuikerde sinaasappelschil, melkchocolade en (vooral) van die vers gebrande, gesuikerde, pecannoten.
2005 Chateau Pesquié - Cuvée Artemia - Cotes du Ventoux: Erg straf in de tannines nog en wat slank… Als dat maar goed komt. De neus is prachtig. Het pietsie Syrah geeft deze wijn een duidelijk smoel en de benodigde aardsheid, dierlijkheid. Maar ja, die grove tannines… Geef hem tijd.
1999 Chateau l'Eglise Clinet - Pomerol: Opvallend veel reserve nog in deze wijn! Tannines zijn veel zwoeler en zachter dan in de vorige wijn, maar zullen nog verder integreren. Heel breed en klassiek glas Pomerol. Bramen, kersen, pruimen, cacaopoeder, humidor. Gereserveerd, voornaam en rijk. Super.
1997 Jim Barry - The Armagh - Clare Valley: Als je je neus er in steekt, weet je het. Dit is Aussie Shiraz. En wel van de allerbeste soort. Ongelooflijk goed in balans. In de neus de kenmerkende tonen van dille, eucalyptus, zoethout, zwarte bessen, peper en bramen. Nergens zwaar, log of overgeconcentreerd, maar eerder smeuig en boterzacht. Absolute wereldklasse en mijn WOTN.
2007 Domaine Durieu - Cuvée Lucile Avril - Ch9dP: Heerlijk mild, rond en zacht. Tannines smelten op je tong. Joyeus, flatteus en lekker los. Kersenfruit, droppig en dierlijk. In de afdronk slechts een fractie alcoholisch. Niet het populairste, maar wel het mooiste meisje van de klas!
2007 Clos des Papes - Ch9dP: Een wijn die me met open mond achterliet. In opperste verwarring. Enorme amarone-achtige zoetheid en concentratie. Dikke klodders pruimenjam, kersenbonbons, katjesdrop, kaneelpoeder. Opzichtig geparfumeerd. Geen enkele finesse, maar pure kracht, concentratie, complexiteit en structuur. Een beest van een wijn.
Eén probleempje: op het moment dat ik dit typ, weet ik nog steeds niet of ik 'm LEKKER vind….
2003 Chateau Rieussec - Sauternes: Deze bulkt van de Botrytis. Verder heel veel van alles, in de stijl van het jaar. Banaan, brioche, brooddeeg, creme fraiche, boter, karamel, orchideeën, Werther's Echte en ga zo maar door. Idiote concentratie, en hierin vond ik het WEL lekker.
Volgende keer weer mannen!
Ciao,
Jeroen