adellijke wijn

  • Jan J.

    Vroeger at men adellijk vlees, vooral wild, omdat het dan malser werd maar ook omdat het dan de gewenste aroma verkreeg. Mijn grootvader was kok in een restaurant dat veel werd bezocht door politici, aan het buitenhof in Den Haag. Naar hij mij vertelde had hij het druk om er voor te zorgen dat het vlees goed adellijk was.

    Tegenwoordig wordt er nauwelijks meer adellijk vlees gegeten. Men vindt het griezelig omdat men denkt dat het bedorven is. Helaas, want hert b.v.dat je tegenwoordig krijgt opgediend is veelal hard met primaire smaken. Die zijn niet bepald lekker.

    Hoe zit dat nu met het bewaren van wijn?. Hoe is daar de smaakontwikkeling na verloop van tijd? Is het de moeite waard of is het een hardnekkige hype?

    Zijn er bewaarschema's voor de rijpheid van de diverse wijnen en wat is het resultaat?

    Ik drink alleen jonge wijnen. Ik zou het niet kunnen aanzien om in de kelder maar wijn te laten staan zonder dat ik weet of het ligt te verpieteren of dat een heel adellijke wijn het resultaat is.

    Ik moet er overigens niet aan denken dat ik vroegtijdig kom te overlijden en dat al dat heerlijks, stel dat dat zo is, aan mijn neus voorbijgaat naar mijn erfgenamen.

    Kan je eigenlijk dat soort gerijpte wijnen ook kopen tegen redelijke prijzen?

  • Ruud Göebel

    Jan J. Je houdt van adelijk vlees (tertiaire smaak) en je drinkt alléén jonge wijnen, welnu dat zal geen goed huwelijk worden. Tegenwoordig is het zo dat van de hele wereldproductie van wijn 1 à 2% geschikt is om met succes te ouderen en om het antwoord niet al te lang te maken moet je dan vooral denken aan hooggeklasseerde Bordeaux en Rhône (Althans in dit verband) Deze wijnen ontwikkelen dan ook tertiaire aroma's . Deze aroma's kunnen ook onbedoeld in jongere wijnen voorkomen en dat komt dan door aantasting van de wijn door Brettanomyces kortweg Brett. ///Dit is een wilde gist die (ongefilterde) rode wijn een aroma geeft van paardenstal, urine, animaal, (nat) leer, zweet en bitumen en/of teer. In kleine hoeveelheden een verrijking voor een wijn. Rode wijnen hebben over het algemeen een hogere pH en zijn daardoor gevoeliger

    Wordt veel niet herkent als een afwijking, maar als een aroma bij de wijn behorend. Velen appreciëren deze smaak zelfs, soms boers, is ok. Komt bij de beste wijnhuizen voor. In de smaak duidelijker: geen fruit en verfijning, wel stoffig op de tong, drogende tannine en sterk stuivende indrukken, met de bovenstaande smaken. De oorzaak zit in de fenolen, die in de schil, pit en steel zitten. In tannine zit vinylfenol (ook uit hout), wat door Brett (enzymatisch) wordt omgezet in ethylfenol, de veroorzaker van genoemde geuren en smaken. In grote hoeveelheden kunnen deze smaakstoffen meer negatief aan het aroma bijdragen dan in kleinere concentraties

    Brett kan goed in wijn (ook in de fles) overleven, heeft een langzame stofwisseling en kan bij een erg laag suikergehalte nog gisten. Brett zet glucose, fructose en zelfs cellulose (nieuw hout!) om en kan in grote hoeveelheden voor een troebele wijn zorgen. Hygiëne !! Maatregelen tegen Brett zijn (niet overal toegestaan): korte pasteurisatie, chemisch ingrijpen met Velcorin van Bayer, een dimethyl bicarbonaat uit de vruchtensappenindustrie dat aanvullend met SO2 werkzaam is, en ozon. In toenemende mate worden dmv ozon vaten en apparatuur gesteriliseerd./// De wijnen die jij bedoeld zijn niet te koop tegen een redelijke prijs bij de reguliere handel, bij een veiling wil het soms nog wel eens lukken, maar dan moet je meer dan gemiddeld verstand van wijn hebben.

    Ruud. De tekst die ik gemarkeerd heb met /// heb ik overgenomen van Wijn.Org woordenboek, want beter goed gepikt dan zelf slecht neergeschreven.B)

  • Hendrik de vierde

    De lucht van dooie hazen vroeger bij ons thuis in de keldert: ik droom er nog wel eens van:D

    Kan perfect door dit leven zonder half verrot wild.

    uw Hendrik

    p.s. JanJ beetje eng om stil te staan bij wijnen uit je kelder die je niet meer zult drinken.

    Gun je nabestaanden ook wat !