Het business model achter wijn

  • Jan

    Beste Prikkers,

    Met stijgende verbazing, observeer ik het publicitaire geweld dat verschillende wijnverkopers in stelling brengt om hun wijnen te verkopen.

    Ik heb het dan vooral over de vele pagina's die aan advertenties worden besteed. Meestal om vrij modale wijnen te promoten.

    Is dit lonend? Zijn de verkochte aantallen plus marge per fles zodanig dat de forse kosten van dergelijke advertenties (meer dan) goedgemaakt worden?

    Even de oogst van dit weekend van de kranten die alhier bezorgd worden:

    Vrijdag:

    1. By the grape meldt paginagroot in NRC dat ze een nieuwe winkel hebben in Amsterdam (in totaal nu 3 winkels (sic));

    2. In zelfde krant, nóg een halve pagina van BTG over een pakket bestaande uit een worstje, een fles wijn en een gedicht van Nico Dijkshoorn;

    Zaterdag:

    3. Wijnbeurs meldt paginagroot in het Volkskrant Magazine dat ze 6 flessen De La Jasse aanbieden voor €40,=;

    4. Volkskrant Wijnwinkel plugt over twee hele pagina's 4 wijnen in prijscategorie €6-8 (met hulp van Onno Kleyn);

    5. Leon Colaris pakt paginagroot uit in NRC om 6 modale Bdx (€ 9-15) te promoten;

    6. By The Grape pakt (weer) paginagroot uit in NRC om 3 Spaanse wijnen (w.o. een rosé) van € 5,= te verkopen;

    7. Het FD heeft ook een wijnwinkel en plugt paginagroot 3 Rioja's tussen de €5-10.

    Ongetwijfeld profiteren de andere kranten ook van de schier onuitputtelijke marketingbudgetten van onze wijnhandels. En mn de vele uitingen van BTG doen vermoeden dat hier serieus veel geld achter zit.

    Maar mijn vraag blijft overeind: is er een business rationale voor dit gedrag? Verdient dit zich terug?

    Wellicht hebben jullie hier nog enige overpeinzingen over.

    Groeten,

    Jan

  • iRalph

    Antwoord?

    Nee.

    De (online) wijnmarkt is een markt met beperkte marges en met heel veel concurrentie en dus heel veel versnippering. De kunst is, gebruik te maken van de versnippering en niet je eigen snippertje proberen groter te maken

  • Apostata

    Ha, de long tailtheorie (tu).

    A

  • iRalph

    Nee, die bedoel ik eigenlijk niet. Ik bedoel meer dat je moet proberen schepjes, harkjes en zeefjes aan de goudzoekers te leveren, ipv zelf het goud te gaan zoeken ;)

  • romke van dijk

    Hoe loopt de uitverkoop Ralph :)

    Los daarvan vind ik de vraag van Jan een belangrijke.

    Bizar hoe actief de kranten/bladen in combinatie met de baarsma's/wijnbeurs/by the grape etc. zijn.

    Een heleboel niet kritische klanten blijkbaar. Die denken dat ze gematst worden :-(.

    groet,

    romke

  • Peter vdB

    Jan, het moet wel lonen, anders dan doe je dit niet. Interessant is dat kranten met wijn willen verdienen; vermoedelijk hoeft de wijnimporteur die de wijn levert niet veel voor publiciteit te betalen, een win-win deal voor beiden. In die aanbiedingen zijn de wijnen overigens best vaak aan de prijs. Er zit altijd veel consumentenpsychologie in deze advertenties. De wijn is een prijswinnaar, las ik nu ergens dat een wijn vijftien (15!) medailles heeft behaald?. Dan koop je als consument een wijn met een verhaal, dat doet het altijd goed. Ik ben huiverig om zo'n wijn te bestellen; want de wijnkoper kan je daarna een jaar, of jarenlang, bestoken met mooie aanbiedingen. Zoals zoveel wijnliefhebbers krijg ik veel van die aanbiedingen thuis, ik lees ze altijd door, en ik krijg vaak zin om te bestellen. Toen een wijn handelaar mij eens aangaf dat ik moest gaan betalen voor de mailing (dan heb je enkele jaren niet besteld), heb ik daarvoor vriendelijke bedankt. Ik mis die mailing niet. Maar ik ben sindsdien ook niet meer in de winkel van die wijnhandelaar geweest, wat ik daarvoor wel enkele keren per jaar deed. Het hele circus met gidsen, de sterren en omfietswijen, spekkie voor het bekkie van de onzekere consument, en reuze handig voor de meer gevorderde wijndrinker. Want als de Hamersma cs de wijn lekker spul vinden, als zij vinden dat de wijn erboven uitsteekt… dan spraart ons dat een hoop selectiegedoe. Zoals bij iedereen geeft een hoge klassering mij ook vertrouwen. Wie verder leest, leest dat een classificatie altijd “in zijn categorie” is. De wijn van vijf euro die bekroond is, zal het dan ook heel vaak afleggen tegen een een niet bekroonde wijn in de dubbele prijsklasse.

  • Apostata

    Een beetje hengeltje-vis-verhaal voor behoeftigen. Nou ja, bijna. Ik ga maar eens druiven verkopen (en gist en houten vaten want daar houden sommige mensen heel erg van), gouden business.

  • Mathieu Wechseler

    Het businessmodel is nog steeds hetzelfde als wat de Nederlandse Wijnbeurs jarenlang heeft gedaan en nog steeds doet. Er is een gigantische markt voor wijnen onder de 10 euro en doordat de interesse in wijn alom heeft toegenomen is die markt alsmaar groter geworden. 10 euro is kennelijk voor heel wat wijndrinkers een magische grens, wellicht uitgezonderd de feestdagen waar je dan ook eens een Barolo voor 17 euro koopt (wat op zich al een foute prijs is voor eecht genietbare Barolo - even kort door de bocht).

    Als je nou met een “ogenschijnlijk” goed verhaal komt en een goede copywriter inhuurt die ook nog eens verstand van wijn heeft en je plaatst grote advertenties in bekende bladen en de bezorging is ook nog eens gratis bij 12 flessen, dan kan ik je verzekeren dat de response mega is en er voldoende aan de strijkstok blijft hangen voor de importeur om dit kunstje vaker te herhalen.

    Maar let wel, de aangeboden wijnen blijven steeds onde de 10 euro. Medailles, bekende namen of gebeurtenissen, associaties daarmee (gedeclasseerde Chateauneuf-du-Pape of een partij die voor de Amerikaanse markt was bedoeld, maar door…niet is geleverd etc…) doen het uitstekend. Dat zijn de verhalen die op de speciale avond waar zo'n fles dan onder andere wijnvrienden wordt open getrokken waar je indruk mee maakt.

    De markt van of voor de “gevorderde” wijnofielen is bijzonder klein en is zeker niet de doelgroep voor deze adveteerders.

    Ook ik kreeg, zoals Peter vdB, een aantal jaren eens de vraag van een bekend wijnimporteur het verzoek om voor z'n “reclameblaadje” voortaan te betalen. Sinds die tijd ben ik nooit meer in die winkel geweest en heb daar ook nauwelijks (direct of indirect) ooit nog iets besteld.

    Amitiés,

    Mathieu

  • iRalph

    goed verhaal Mathje

  • Willem(***)

    Mathje?

    Volkomen misplaatst Ralph, de grote meneer dien jij met respect aan te spreken!

    Dat past beter bij een rookie in the business tov een ervaren expert met zekere senioriteit!

    Gr.

    Willem