We hebben weer een prachtige en leerzame week achter de rug. Als van ouds hebben wij in die week ons hoofd ter ruste gelegd bij de wijnkoningin in Whelen. Puik in orde. Vorig jaar is tijdens onze week in oktober manlief met een jonge blom aan de rol gegaan, dat is toen volledig aan ons voorbij gegaan, maar nu kregen we dan toch een wijnkoningin met verdriet te zien. Komt in de beste families voor. Ook in koninklijke. Mijn overhemd met koninklijke tranen op de schouder wordt voorlopig niet gewassen.
Deze keer alleen die zaken die mij in M, S en N zijn opgevallen. Er waait een overzichtelijke en heldere wind door de horeca. Tweemaal daags de kaart voor je neus zegt in dat geval genoeg. Er wordt openkaart gespeeld. Natuurlijk kan ik niet voor de gehele horeca spreken maar dan toch. Op de wijnkaart de prijs die men vraagt en in kleine lettertjes de prijs “ab Hof”. Tussen de 10 en 12 euro verschil. Keurig. Ik ben daar stinkend jaloers op als ik alhier in Nederland in de wijnkaart duikt. Bij de Strausswirtschaften is er een nog kleiner verschil. Tussen de 2 euro voor eigen wijn en 5 voor de buurman.
Bij Schäfer-Fröhlich zijn zes wijnen nu al uitverkocht terwijl ze nog in het vat zitten. Die wijnen moet je een jaar voorafgaand bestellen en dan is de kans aanwezig dat je 20% of minder krijgt toegewezen. Dus nu bestellen voor 2015. Betalen overigens pas bij uitlevering. Dat is dan wel weer netjes. De handel zal er wel anders overdenken maar ik als particulier kan daar prima meeleven. Tim heeft al z'n Riedeltjes de deur uitgedaan en daarvoor in de plaats zijn Zalto's gekomen. Wat drinkt dat lekker.
Bij Forstmeiser Geltz Zilliken aan de Saar zijn we bij dochter en schoonzoon aangeschoven. Eerst het treurige verhaal. Vorig jaar is in 20 min de helft van de oogst door hagel vernield. Men heeft voor 2014 maar 40% van de normale oogst binnen kunnen halen. Dan het goede verhaal. Alles is uit de kast gehaald om de overgebleven wijn uit dit moeilijke jaar tot grote hoogte te krijgen. En waarachtig dat is wonderwel gelukt. Vorig jaar waren we ook al onder de indruk maar dit verdient respect. Voor al die prikkers die graag wat in huis willen halen heb ik slecht en verheugend nieuws. Men brengt nu al enige jaren een deel van de wijn niet op de markt zodat er altijd een appeltje voor de dorst is. Het slechte nieuws is dat men dit ook met het jaar 2013 gaat doen. Dus nog minder. Met dit matige en rampzalige jaar is de ijzeren voorraad natuurlijk mooi meegenomen.
Dan de nieuwste ontdekking aan de Mosel. Wij wilden graag bij Fritz Haag langsgaan. Moeilijk moeilijk moeilijk, zucht, geen tijd, met hoeveel mensen komt u? Oh u komt met vier!!! Na al dit gezucht is het helder. De volgende dus en ik kwam bij Martin Conrad uit. Gevestigd aan de Moselweinstrasse 136 Brauneberg http://www.martinconrad.de
Oma Conrad en (klein)dochterlief, schoonzoon in de keuken, hebben tegenover het weingut een hotel/restaurant met de naam Brauneberger Hof. Zowel het weingut als het restaurant zijn met stip bij ome John op zijn “Beslist langsgaan lijstje” gekomen. Wat een bevlieging wat een klasse. Het temperament spat er van af. Prachtige prijs/kwaliteitsverhouding. Geen spätlese en auslese met één of meerdere sterren. Er is dus ook een beperkt aantal wijnen. De twee wijnen waar ik plat voor ging met vervolgens een diepe buiging is voor zijn Riesling Feinherb Goldkapsel van de Brauaneberger Juffer en van dezelfde berg maar dan de Sonnenuhr zijn auslese. Deze wijnen zijn echter pas in het najaar beschikbaar. Geweldig. Daarnaast hebben we ook een doosje, omdat het zo lekker is, weissburgunder 2013 meegenomen. Net 4 weken op fles. Dus bij thuiskomst even wat weken rust geven.
Dan iets waar ik nog altijd de pest over in krijg. Deze reis hebben we Kees-Kieren aangedaan. Kennelijk had Kees weinig tijd want we stonden zo weer buiten. Dit was teleurstellend en had ik nog niet eerder meegemaakt. Dozen in de kofferbak en op naar het terras. Die dozen hebben de terugreis naar Nederland niet overleefd. Alle andere dozen heel maar die van Ome Kees gebroken. Wat een bende geeft dat. Dan blijkt dat Heer Kees de flessen glas over glas heeft ingepakt. Dan is er niet of nauwelijks bescherming en ligt breuk op de loer. Helaas voor ons is dat aan de buitenkant van de doos niet te zien. Op mijn klacht is nog niet gereageerd. Kennelijk heeft men het héééél druk. Wat een afgang.
Ook nieuw voor mij was dat je bij Markus Molitor voor de proeverij 15 euries per persoon moet neerleggen. Die worden niet in mindering gebracht bij een bestelling ook al is de bestelling fors. En wat een klein drupje in het glas!!! Zoiets kreeg ik vroeger als misdienaar.
Het zal wel even duren voordat ik mijn neus weer eens bij beide bedrijven laat zien.
De wereld is trouwens zonnig en dat geldt ook voor mijn wijnvoorraad.