Woordkunstenaar en wijnschrijver J.B. heeft wat nare ervaringen met de N.S. zie
http://www.lekkerwijntje.nl/home.html
Als aankomend wijnschrijver maak ik ook regelmatig gebruik van de trein. (alleen als het een proeverij betr.)
Mijn ervaringen zijn over het algemeen zeer positief. Heel vaak interessante contacten gelegd! :+
Wat is de mening van Prikkers m.b.t. de N.S.?
uw Hendrik
Ligt eraan hoe eenvoudig je reist. In de tweede klas is het op school- en werkspitsuren een troep. En ga maar eens in zo'n veewagen naar huis tussen half vijf en zeven. Dan laat je een ‘staande’ ovatie wel uit je lijf. Reizigers-klaagmuur ‘Rover’ heeft dit jaar al 3633 agressieklachten binnen gekregen.En die staan dan nog los van de bagagediefstallen. Verbaal en lichamelijk moet het al flink oplopen, wil je in de klachtentelefoon klimmen. En we weten allemaal dat de misdaadquote niet samenvalt met de ‘aangiften’ of meldingen. Dan heb ik het hier nog niet over smerige compartimenten of wagons. En wie een bezoek aan een treintoilet in het spitsuur gezond overleeft mag van mij in aanmerking komen voor een gratis zorgverzekering.
Eerste klassers reizen in een klimaat van wegkijken en laten begaan. Maar ja, god heeft de standen gewild, of ze nu declarabel zijn of niet.
Denk dat deze wannabe ‘journalist’ het te druk heeft met zijn woorden-diarree uit te kramen en zo de positieve zaken van de trein mist. Geen vrienden die treinwijn uitschenken, dat helpt ook al niet.
Op een enkele vertraging na reis ik graag met de trein. Inderdaad vrijwel alleen naar en van proeverijen, maar toch.
Op meer dan 400 miljoen passagiers per jaar vallen 3633 klachten nogal mee, is zo'n 0,000001 % :-)
Udo
Op de klanken van Boogie Woogie Waltz, van Weather Report, heb ik het uiterst vermakelijke stuk van John Bindels gelezen.
Ik ga, of beter gezegd ging zelden met de trein. Dat veranderde sinds het prikbord, toen er regelmatig prikbordproeverijen in den lande werden georganiseerd. Het was dan meestal in het weekend en van spitsuren had ik dan ook weinig last.
Wat me het meest is bijgebleven, is dat we meestal ergens op een perron of treincoupé afspraken (want prikkers komen uit alle windrichtingen) en dat dan iemand wel een treinwijn bij zich had met uiteraard een paar INAO-glazen, want je gaat die wijn natuurlijk niet uit n'en plastieken beker drinken. Hierdoor werden de treinreizen aanzienlijk verkort, sterker nog zo nu en dan vond ik het jammer dat we er al waren!
Declarabele standen?
Daar kan ik weer een week over nadenken.:+
Moet wel toegeven dat mijn treinreizen meestal buiten de spits plaatsgrijpen.
Het ergste dat mij tot nu toe is overkomen zijn mensen met een pataje oorlog o.i.d.
alsmede een springer 
(N.S.. jaron voor een suicidaal)
Na een proeverij straal ik zelf ook een enorme agressie uit, dus daar nooit last van/mee ondervonden :+
Hendrik
Ik reis vrij veel met de trein en vrij vaak gewoon rampzalig.
Over de trein en toilet, zwijg ik maar, JB heeft aardig gelijk, maar daar ben ik al aan gewend
Waar ik me meer kwaad over maken is communicatie
Naar een verkeerd perron worden gestuurd
In een wagon achterblijven omdat de omroepinstallatie niet werkt en je dus niet weet dat jouw stuk niet verder gaat
Omroepinstallaties doen het trouwens vaak slecht en als je daar iets van zegt, krijg je als antwoord: ze roepen het toch op het station om, als je in de trein zit, hoor je dat niet altijd
De trein gaat niet verder maar terug op een bepaald station, dat hoor je dan van een passagier die instapt, wordt niet omgeroepen in ons stuk
Als je dan uitstapt is er niemand die je vertelt wat er aan de hand is (achteraf, trein ging terug ivm springer, baanvak moest leeg)
enz.
Kan er een boek over schrijven
Het is dat ik niet anders kan (ik heb geen rijbewijs) anders deed ik het niet meer
groetjes
jenny
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's