wijnbroederschappen

  • Ruud Göebel

    Jenny, ik heb nog een doorgevertje. Bij de Nationale wijntest van Proefschrift in 2002 was er een vraag over de Confrérie St.- Etienne in de Elzas. Die club was er al in 1440 onder de naam “Herrenstubengesellschaft” Behalve deze namen, was de vereniging ook bekend als “Messieurs de la Ville” en La Compagnie des Messieurs“ Bij het nalezen hiervan kwam ik in het boek ”Alsace Wines" van Pamela Vandyke Price, ook nog een verwijzing tegen naar de Jurade van St. Emillion en die was er al in 1199.

    Ruud.

  • jenny

    Heb je nogal aan het werk gezet ;-)

    leuk al die postings ben er blij mee en Gerard denk ik ook

    Zoals Christian al schrijft ik denk ook dat die broederschappen helpen dat deel van het land c.q. die wijn te promoten en onder de aandacht te brengen en dat is toch in het belang van die boer/die streek

    groetjes

    jenny

  • Ed Starren

    De Confrérie St.- Etienne uit Kientzheim in de Elzas, heeft zelfs een eigen website, zie: www.confrerie-st-etienne.com

    Ed

    weblog: www.wijnerij.web-log.nl

  • jenny

    Heb Gerard net aan de telefoon gehad en hij is overdonderd door al jullie reacties.

    hij komt nooit op het PB, misschien nu wel

    Jullie horen er meer van en voor nu harstikke bedankt voor al jullie meedeken en meespitten

    groetjes

    jenny

  • Christian Callec

    Beste Jenny,

    Wijnbroederschappen zijn overigens niet altijd gebonden aan een wijngebied. Het zijn ook wel eens gewoon particulieren die onder de smoes van het plegen van goede daden, ook nog graag het glaasje bij een rijke maaltijd samen heffen.

    Een typisch voorbeeld daarvan, en tevens het oudste ‘vrije’ wijnbroederschap van Frankrijk is de ‘Confrérie de la Méduse’ in Saint-Laurent-du-Var. Het werd in 1690 opgericht, met als voornaamst doel, het met gepaste eer, dis en glas ontvangen van de terugkerende marineofficieren die gelegerd waren in Saint-Laurent-du-Var.

    Het hele verhaal lees je (in het Frans) op de volgende pagina: http://saintlaurentduvarhistoire.hautetfort.com/archive/2008/11/20/la-confrerie-de-meduse-toujours-vivante.html

    m.vr.gr.

    Christian

  • Ruud Göebel

    Hoi Jenny, ik heb er nog weer ééntje gevonden die volgens mij ook niet in de prachtige rij van de door Christian aangegeven lijst staat. In Ch.N. du Pape is er de L' Enchansonnerie des Papes, ik kwam dit tegen in het boek: “Rhone Renaissance” van Remington Norman met een foto van van hun vaandel met het jaartal 1305 er op geborduurd. (Ook te traceren via het internet)

    Ruud.

  • jenny

    Uiteindelijk is het onderstaand verhaal geworden

    met dank aan alle prikkers:

    COMMANDERIE DU BONTEMPS DE MEDOC ET DES GRAVES

    Verleden jaar kocht ik bij een antiquariaat zes boekjes over verschillende wijndorpen in de Médoc. Het zijn voor mij de mooiste boekjes die er geschreven zijn over de wijn en de makers van de wijn. De schrijver Bernard Ginestet, was eigenaar van verschillende chateaux in de Médoc en mede-eigenaar van Maison Barton Ginestet. In deze boekjes beschrijft hij op humoristische en geschiedkundige wijze hoe de bevolking deze dorpen hebben opgebouwd zoals ze nu zijn en de daar geproduceerde wijnen over de hele wereld beroemd hebben gemaakt. In één van deze boekjes vertelt hij over de oprichting van een wijngilde voor de Médoc.

    Een voor die tijd het meest bekende en succesvolste gilde was het in 1934 opgerichte “Chevaliers du Tastevin” in Bourgondië. Pas na de Tweede Wereldoorlog begon men ook in de Médoc een wijngilde interessant te vinden. Monsieur Henri Martin, toen eigenaar van Château Gloria, was al lange tijd een heimelijke bewonderaar van het op deze moderne manier in de publiciteit brengen van de wijn en de streek, vooral toen er in 1948 een wijngilde in Saint-Emilion was opgericht. In 1949 werd er uiteindelijk tot de oprichting van de Commanderie du Médoc besloten.

    Tijdens een uitgebreide maaltijd aan de kade van Pauillac, vergezeld met vele prachtige wijnen natuurlijk van Château Gloria, zaten Henri Martin en zijn grote vriend Raymond Brard hevig te discussiëren over een passende naam voor het wijngilde. Is er dan geen enkel instrument in de wijnbouw voorhanden waar we ons gilde naar kunnen vernoemen, sprak Raymond vol ongeloof. De Bourgondiërs hebben de “proefnap” als symbool voor hun gilde.

    En er zijn vele voorwerpen die dagelijks in de wijnbouw worden gebruikt, maar al deze voorwerpen zijn al door andere gilden gebruikt als symbool, maar nog niet de “bontemps” of zoals dat in de Médoc heet de “desquet”. Een bontemps is een houten kom waarin het eiwit wordt geklopt voor het klaren van de wijn. Zo werd voor dit wijngilde de officiële naam “Commanderie du Bontemps de Médoc et des Graves” bedacht.

    Spoedig waren alle beroemde chateaux uit de streek lid van het wijngilde. Elk jaar worden er drie festiviteiten gehouden op steeds een ander kasteel, er zijn er daar ten slotte genoeg van. Het wijngilde “Chevalier du Tastevin” in de Bourgogne is het meest bekend bij de etikettenverzamelaars vanwege het speciale etiket. Ieder jaar wordt in het Clos de Vougeot in het plaatsje Vougeot een proeverij gehouden door de wijnboeren die bij dit wijngilde zijn aangesloten. Tijdens deze proeverij worden vele wijnen op hun kwaliteit geproefd. De beste wijnen worden geselecteerd en mogen dan het speciale etiket van de “Chevalier du Tastevin” op de fles voeren. Vele, vooral vooraanstaande Europeanen worden uitgenodigd om deze proeverij, vergezeld van een gastronomisch diner bij te wonen (zelf zit ik al jaren te wachten op een uitnodiging).

    Er zijn verspreid door heel Frankrijk meer dan tachtig wijngildes. Het oudste en bekendste wijngilde was de Jurade van St-Emilion uit 1109. Een andere is de Confrérie St-Etienne in de Elzas, opgericht in 1440 onder de naam “Herrenstubengesellschaft”.

    Al deze wijngildes verdwenen in de negentiende eeuw. Pas in 1904 kwamen er na de grote phylloxéra ramp weer nieuw leven in de wijngildes met de als meest bekende de al eerder genoemde “Chevaliers du Tastevin” in 1934.

    Bron: Saint-Julien van Bernard Ginestet

    Van het prikbord: Ruud Göebel,

    Gerard Kester

    jenny