Toch zie ik in de zomer graag dat de terrastafeltjes vol staan met glazen rosé…………ghehehehehe
Hasta Luego
John
@ Pfizer,
Ter info:
Uit hetzelfde verslag over CMB 2008 Chili op mijn website:
Carmenère:
Dé druif van Chili, een beetje vreemd maar wel erg lekker. Je moet er wel aan het hoge zuur en pyrazine gehalte wennen. Pyrazine is een stof dat in veel groente voorkomt. Het presenteert zich in wijn in twee verschillende vormen: verse asperges of doperwtjes (methoxpyrazine in sauvignon blanc), groene tot rode paprika (isobutylmethoxpyrazine in rode wijnen van merlot, cabernet franc, cabernet sauvignon en … carmenère). Bij moderne witte wijnen (Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika, Chili, Vins de Pays, commerciële Sancerre etc.) wordt het vaak als een aromatische meerwaarde gezien. Bij de klassieke witte wijnen (Bordeaux, Graves/Pessac-Léognan, terroir Sancerre, Friuli etc.) wordt het juist zo veel mogelijk vermeden. Bij de rode wijnen wordt het vaak als een negatief punt gezien, dikwijls te wijten aan het oogsten van niet helemaal volrijpe druiven of aan het overmatig bruuskeren van de most via hard pompen. Bij de carmenère druif is het een specifiek kenmerk, tevens indicatie voor de rijpingsgraad van de druif. Te vroeg geoogste of gebruuskeerde druiven zullen een wijn geven die sterk naar vers gesneden groene paprika ruikt (en vaak smaakt). Bij goed rijp geoogste en goed behandelde druiven ruikt de wijn juist naar rijpe, rode paprika, chocolade of vers gezette koffie. Een beetje een soortgelijk verhaal als bij de Zuid-Afrikaanse pinotage: de goede wijnen ruiken verrukkelijk zwoel naar rijp fruit met een hint van specerijen en rook, de slechte kenmerken zich door hun penetrante lucht van oude rubberen fietsbanden, spiritus en azijn…
http://www.christiancallec.com
M.vr.gr.
Christian
Leuk draadje!
De meest duidelijke trends zijn bij mij de afgelopen jaren:
Minder Elzas, al begint dat een beetje terug te keren nu een hele hoop topspul dat ik ooit gekocht heb echt op dronk is.
Meer Italiaans: ik ben gevallen voor echte Brunello, definitief af van modernistische Chianti en terug bij het echte spul als Flaccianello. Verder vooral veel leuke en relatief betaalbare wijnen als Barbera en Dolcetto d'Alba, Fiano de Avelino en voorwaar een lekkere rosé van nebbiolo uit Piemonte.
Meer witte Rhone: mijn meisje is gevallen voor de Hermitage Blanc van Chave en dat moet ik af en toe dan dus ook drinken. Erg he?
Stabiel: echte Bourgogne (wit en rood), GCC Bordeaux, Duitse Riesling, top Oostenrijkse Grüner Veltliner.
Weet je zeker dat je deze post als spam wil rapporteren aan de beheerder?
Deze post wordt als spam gerapporteerd aan de beheerder van het forum. Bedankt!
Weet u zeker dat u dit topic wil verwijderen?