Prowein 2009: zomaar wat indrukken

Thijs

31-03-2009 13:29

Beste leden van de blauwe knoop,
Gisteren bezocht ik samen met een collega prikker -zuiver in het kader van De Opleiding- de Prowein 2009 in Dusseldorf. En wat dan te proeven? Hallen vol met wijn vanuit de hele wereld probeert men hier aan de man te brengen, waarbij machtige grootformaat flessen en pitpoezen de nieuwsgierige bezoekers naar de juiste snoepwinkels probeert te lokken.
Allereerst Duitse riesling 2008 in kaart gebracht. En dat gaat heel rap, want alle kleine en grote jongens staan hier gebroederlijk naast elkaar. Hoewel de producenten bijna unaniem roepen dat 2008 geen lastige jaargang is, en kwalitatief goed is, krijg ik een andere indruk. 2008 is een jaar geweest die veel mi onrijpe wijnen heeft opgeleverd met mn veel bitters, doordat men te vroeg geoogst heeft. Maar uitzonderingen bevestigen de regel! In het bijzonder wil ik dan de gehele (!) line-up van Schäfer-Fröhlich noemen. Tim heeft echt een TOP prestatie neergezet: de wijnen zijn loepzuiver, rijp, hebben een crèmigheid en een hogere dosis zuren ivm 2007. Zijn gewone riesling QbA is al heel mooi, met als toppers de wijnen van de Bockenauer Felseneck. Ook wil ik twee producenten noemen waarvan mij de wijnen gezien hun reputatie toch wat tegenvallen: Emrich-Schönleber en Robert Weill.
Daarnaast ook nog diverse rieslings uit 2007 herproefd, waarbij de collectie van Clemens Busch niet van deze wereld is. met name de riesling Marienburg 1.Lage auslese 2007: enorm concentraat en toch heel fris met granaatappel, rozijnen, fraai gedoseerde zuren en een onnavolgbaar lange afdronk (18/20). Ik had het domein eerder bezocht en ze kenden mij nog. Van onder de toonbank kreeg ik nog blind hetvolgende in het glas: opvallende wijnkristallen, zeer visceuze wijn, opulent, acaciahoning, appel en krenten. Een vloeibare bonbon (19/20)! Mijn blind guess: beerenauslese 2006, en dat bleek correct, en wel van Marienburg. Voorts opnieuw de 2007 wijnen van Molitor geproefd, waarbij de reputatie in het edelzoete bereik opnieuw bevestigd wordt. Bij Molitor zijn ze overigens nooit kinderachtig om ook hun absolute TOP wijnen te laten proeven. Ik wil er twee wijnen uitlichten. De Zeltinger Sonnenuhr Beerenauslese 2003 imponeerde door zijn zuiverheid, lente-achtige indrukken van aardbei en frambozen in aceto balsamico, rozijnen en witte chocolade. Een geschmeidige, nu al heel drinkbare BA met enorme bewaarpotentie (18+/20). Dan een TBA van de Graacher Himmelreich uit 2006, een perfect jaar voor Botrytis! Een concentraatbom die niet kernig of drogend is, maar wederom heel drinkbaar, crèmig, kandij, krenten en honing (19/20).
Molitor is zoals velen van jullie weten bevriend met Roman Niewodniczanski van Van Volxem. En zij deelden ook een stand. Roman heeft in 2008 opnieuw een indrukwekkende line-up, in zijn heel herkenbare eigen stijl: riesling die net wat dikker is (zonder alleszins log te worden, integendeel, de wijnen blijven vaak elegant), fraai rijp, enorme mineraliteit en dit alles ook nog al (of juist?) jong toegankelijk. Van Volxem is wat mij betreft een van de toppers als het gaat om TOP droge riesling. Chapeau!
Dan uitgebreid proeven bij de Oostenrijkse collega's. Ik moet zeggen dat ik dan toch echt ga voor de gruner veltliners. Niet dat de Oostenrijkse rieslings me in het geheel niet kunnen bekoren, maar ik vind de Duitse rieslings gewoon fraaier! Daarom een Queeste naar de mooiste GV! Alle toppers waren zo'n beetje aanwezig, hoewel ik Prager en Pichler niet heb gezien. Mooiste GV wat mij betreft kwam niet uit de stal van Knoll, maar van Franz Hirtzberger. En in het bijzonder de GV Honivogl smaragd. Mijn hemel, wat een wijn is dit…Ik proefde de 2008, maar de 2007 schijnt nog fraaier te zijn…
Vervolgens de afdeling Napa/USA overgeslagen, gezien de recente ervaringen bij de Californian Winetasting eerder deze maand op Schiphol. Wat gestruind door Frankrijk en Italië waarbij ik onder de indruk was van Ornellaia 2006. Maar wat me nog meer trof was de verschijning van Laurence Feraud, wat een vakvrouw is dat. En wat een wijnen maakt zij bij Pégau. Kwa kennis is zij een wandelende encyclopedie, echter gecombineerd met een enorme betrokkenheid en passie. Ik proefde de basiswijnen, de “gewone”, CdR, een klein verticaaltje Pegau waarbij we ook getrakteerd werden op de Cuvee Laurence 2005 en Da Capo 2007 (zonder bonenschotel deze keer). Pégau is voor mij een toch wel heel bijzonder huis, en vooral ook erg consistent voor wat betreft haar kwaliteit. Ik kan me ook geen Pégau herinneren die tegenviel.
Tot zover uw correspondent vanuit Dusseldorf.
John Copier

31-03-2009 13:35

Schitterend Thijs. Tot over een uur met de volgende indrukken.
John
John Copier

31-03-2009 13:46

Thijs,
Vergeet niet de “Gemeinschaftsstand der Mosel die Großen Gewächse des Bernkasteler Ring”.
John
Cor Balfoort

31-03-2009 15:05

Thijs schreef:
>
> Molitor is zoals velen van jullie weten bevriend met Roman
> Niewodniczanski van Van Volxem. En zij deelden ook een stand.
> Roman heeft in 2008 opnieuw een indrukwekkende line-up, in
> zijn heel herkenbare eigen stijl: riesling die net wat dikker
> is (zonder alleszins log te worden, integendeel, de wijnen
> blijven vaak elegant), fraai rijp, enorme mineraliteit en dit
> alles ook nog al (of juist?) jong toegankelijk. Van Volxem is
> wat mij betreft een van de toppers als het gaat om TOP droge
> riesling. Chapeau!
Dank voor je indrukken, Thijs. Ik heb vorig jaar een proeverij gedaan van allerlei Erstes en GroBes Gewächs droge Rieslings en daar stond Van Volxem uiteraard ook bij. De proeverij was blind en na afloop van het proeven en beoordelen werd de vraag gesteld welke wijnen je nou een getrouwe afspiegeling vond vormen van hun herkomst. En fraai als ik de wijnen van Roman vond, ik vind ze niet echt het prototype van een Saar-wijn.
Nou wordt iets vergelijkbaars ook wel eens beweerd over bijvoorbeeld de wijnen van Loosen en Dr. Ernst beweert altijd dat zijn wijnen echt klassieke Moezels worden mits je ze maar lang genoeg bewaart. En laatst proefde ik een Urziger Wurzgarten Auslese 1990 en ik moet toegeven dat dat verrassend minder dik was dan ik verwacht had. Ik heb eenzelfde ervaring met de Elzassers van Zind-Humbrecht, die qua stijl en filosofie achter het wijnmaken misschien in eenzelfde categorie vallen. Van Van Volxem ken ik evenwel nog geen echt uitgerijpte wijnen die zoiets zouden kunnen bevestigen. Zijn die er al, en zo ja, heb jij er ervaring mee?
Groet en dank,
Cor
John Copier

31-03-2009 15:36

Cor,
Dan zal je nog een paar jaar geduld moeten hebben want Roman Niewodniczanski heeft Volxem pas vanaf 2000 in z'n bezit. Vrij jong dus nog om antwoord op je vraag te geven.
John
Thijs

31-03-2009 16:08

Beste Cor,
De wijnen van Roman vind ik ook niet typisch voor de Saar, maar dat hoeft wat mij betreft ook niet. Wat mij als wijnliefhebber het meeste raakt is of er een “klik” met de wijnen is. En met de wijnen van Van Volxem heb ik die klik. Het zijn wijnen die duidelijk met visie gemaakt zijn, je herkent de hand van de maker ook duidelijk in de gehele line-up. En dat geldt ook voor de “instapwijn”. En wijnmakers zijn voor mij juist “groots” als zijn in staat zijn om ook met hun basiswijn een visitekaartje af te geven en in hun categorie te imponeren. Hoe de wijnen van Van Volxem zich gaan ontwikkelen, ik weet het niet! Zoals John al opmerkt is de historie nog te kort om daar een uitspraak over te doen. Vandaar ook mijn toevoeging tussen haakjes voor wat betreft de toegankelijkheid. Wat ik wel weet is dat de wijnen karakter hebben, inderdaad “anders” zijn, maar dat ervaar ik nu juist als een dimensie meer. Niet elke producent hoeft wat mij betreft dezelfde (klassieke) stijl na te volgen.
Groet,
Thijs, die alleen gisteren op de beurs was!
Peter Z.

31-03-2009 18:23

Mooi verslag Thijs!
Ruud Göebel

31-03-2009 18:34

Beste Thijs, dank voor je berichten uit Düsseldorf, klasse! Met heel veel genoegen gelezen.
@ Cor Balfoort, fijn om weer wat van je reacties op dit prikbord te mogen lezen Cor, wellicht kun je nog wat kwijt over je MW avontuur?
Ruud.
Ed Starren

31-03-2009 19:10

>Allereerst Duitse riesling 2008 in kaart gebracht. En dat gaat heel rap, want alle >kleine en grote jongens staan hier gebroederlijk naast elkaar.
Dan was bij de Oostenrijkers alles nog meer gedemocratiseerd. In de Oostenrijkhal hadden alle ‘jongens en meisjes’, groot en klein, even veel ruimte ter beschikking gekregen. En iedere bezoeker kreeg bij het binnenwandelen een 2,5 cm dikke catalogus uitgereikt, waar alle deelnemers en de te proeven wijnen vermeld stonden. Bijzonder gemakkelijk !
Welke Pichler bedoel je Thijs ? Weingut Rudi Pichler uit Woesendorf stond op stand 07C13. Prager was inderdaad niet aanwezig.
Ed, (die doodmoe thuiskwam na bijna negen uur proeven, voornamelijk Duits en Oostenrijks).
Weblog: www.wijnerij.web-log.nl
Ger Bouten

31-03-2009 23:29

Met een paar wijnvrienden dit jaar in tegenstelling tot voorgaande jaren de Prowein niet op maandag maar op dinsdag bezocht. Geen vooruitgang, zo bleek met name in de loop van de middag. Weliswaar was het de hele dag een stuk minder druk dan normaal op maandag, maar hoe meer de dag vorderde kregen de hallen iets weg van een leeglopend voetbalstadion: steeds meer lege plekken en behoorlijk wat troep. Al om vier uur - zes uur is de officiële sluitingstijd - waren veel stands ontruimd. Andere standhouders waren bezig te op te ruimen en tegen vijven had een groot deel de pijp aan Maarten gegeven. Mijn eigen vermoeidheidsgraad in aanmerking genomen kan ik me overigens wel enigszins voorstellen hoe de fysieke en mentale toestand is van de mensen die drie dagen op de beurs hebben gestaan.
Hoewel ik op dit moment van schrijven eventjes geen wijn meer kan zien - we hebben de dag in Düsseldorf dan ook besloten met een mooie Hefenweizen - iets vertellen over de ruim zestig geproefde wijnen lukt nog wel.
In de categorie wit begonnen we met een bezoek aan oude bekende Rémy Gresser uit Andlau in de Elzas. Het was een bevestiging van eerdere bezoeken zowel in de Elzas als op de Prowein: aangename wijnen, geen absolute top maar zeer betaalbare middenklassers met hier en daar een uitschieter naar boven (Grand Cru Wiebelsberg 2006 SGN bijvoorbeeld).
Een beetje een tegenvaller was het assortiment van Bergdolt uit de Pfalz, vorig jaar voor ons nog een positieve uitschieter. De jaargang 2008 wordt vooral genkenmerkt door hoge zuren. Des te opvallender dat de wijnen van Bernhard Eifel uit Trittenheim aan de Moezel daar nauwelijks last van hadden. Waarschijnlijk ook een gevolg van de zorgvuldige selectie, het oogsten van percelen in soms wel drie gangen, zoals de jeugdige wijnmaakster Alexandra uitlegde. Terzijde zij opgemerkt dat Weingut Bernhard Eifel (6,5 hectare groot), zo kan ik uit eigen ervaring zeggen, beschikt over een klein maar buitengewoon fijn restaurant in Trittenheim. Bovendien kun je er ook nog eens aangenaam logeren.
Terug naar de wijn. De mooiste witte wijnen proefden we bij Dr. Crusius uit de Nahe. Het enthousiasme waarmee zoon Paul de wijnen aanprees, was terecht: naast een paar redelijk aangename weissburgunder (wel met een tikje restzoet) uit 2008 heel mooie rieslings uit 2007. Vooral drie sprongen eruit: de Felsensteyer Grosses Gewächs, de Traiser Spätlese Goldkapsel en de Traiser Rotenfels Auslese 2007. Overeenstemmende kenmerken: elegantie, mooie balans (zoet-zuur) en prachtig fruit.
In de categorie rood eerst een kleine selectie uit de Rhône (Rasteau, Gigondas, Tricastin, Lirac etc.) geproefd. Uitschieter in positieve zin: Domaine Brusset Les Hauts de Montmirail 2007. Bevestigde in alle opzichten mijn indrukken, opgedaan tijdens de Découvertes en Vallée du Rhône in Avignon, twee weken geleden: 2007 is een prachtjaargang met krachtige en toch elegante wijnen die perfect in balans zijn.
Spanje timmert de laatste jaren flink aan de weg en oogst steeds meer lof voor zijn wijnen. Een bevestiging daarvan vonden we bij twee Spaanse wijnhuizen, Juan Gil uit Jumilla en Celler de Capcanes uit Montsant. De wijnen van de laatste ken ik al jaar of tien (Ron Cohen, alsnog bedankt) en twee bezoeken in de afgelopen jaren deden het enthousiasme alleen maar toenemen, maar het gamma wat we dit keer proefden was nog een graadje mooier. Opvallend dat alle wijnen meer op het fruit gemaakt lijken, dat het soms robuste is vervangen door elegantie, maar dat desondanks de kracht behouden is gebleven. Met name de Cabrida 2007 en de koshere Flor de Primavera 2005: wat een kanjers!
Het slot was traditiegetrouw een bezoek aan de stand van Symington. Opnieuw de vintage port 2003 van Warre's, Dow's en Graham's geproefd alsook de Quinta do Vesuvio 2003: prachtwijnen waarbij vooral de Vesuvio en Graham's opvielen door hun rijpheid, zachtheid en daarmee nu al hoge genotsfactor. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de madeira's uit respectievelijk 1977 (Bual) en 1966 (Sercial) van Blandy's: wat een schoonheden.
Toen was het tijd de uitgang op te zoeken en de thuisreis (gelukkig per trein) te aanvaarden: moe, maar zeer voldaan, zelfs een beetje opgewonden van al het schoons (ook een beetje gedronken natuurlijk…). En hoewel die Prowein eigenlijk te groot, te massaal, te warm, kortom teveel van alles is: volgend jaar zijn we er weer.

Prowein 2009: zomaar wat indrukken

Thijs

John Copier

John Copier

Cor Balfoort

John Copier

Thijs

Peter Z.

Ruud Göebel

Ed Starren

Ger Bouten