Toch nog even een update op “The Beauty”. Ik zit nu aan het laatste restje.
De concentratie en de flinke dosis zoet blijfven (uiteraard). Het rauwe is nu helemaal verdwenen. Super elegant is de wijn nog steeds niet. Wel heel zacht en vriendelijk. Eergisteren waren het vooral amarene kersen die de smaak domineerden. Nu zijn het de bramen. De zuren breken nu door het zoet heen en maken de wijn wel een stuk completer. Ook de tannines zijn nu duidelijk waarneembaar; zacht maar stevig.
Voor mij persoonlijk niet een wijn om een halve (laat staan een hele) fles op een avond leeg te drinken. Maar wel een glaasje om mee af te sluiten.
Groeten,
Willem.