Wijndistributie

  • Udo Göebel

    @ MaartenZzzzz: die assortimentskisten van DRC zijn al enkele jaren geleden afgeschaft hoor. Dat van BHK klopt ongeveer, in 2007 kreeg ik dit antwoord van de importeur DGS op mijn vraag of ik wat BHK kon kopen:

    Wij bieden onze klanten bij afname van 180 flessen Porcupine Ridge aan om 1 doos te kopen van Boekenhoutskloof Syrah, Cabernet Sauvignon en Chocolate Block. Dit i.v.m. de zeer beperkte beschikbaarheid.

    Ik geloof dat het regime al iets versoepeld is, als je gewoon wijn koopt bij DGS ‘mag’ je ook wat BHK kopen.

    In aanvulling op wat al vermeld is: allocatie. Er is een bepaalde hoeveelheid wijn en die wordt verdeeld onder de importeurs. Je kan niet meer krijgen tenzij andere importeurs afzien van een deel van hun allocatie. Naarmate je de mensen van het betreffende wijnhuis beter kent kan je de allocatie verhogen. Mijn laatste aanwinst werkt zo, die heeft wereldwijd zes importeurs aangewezen en per land is er bepaald wat er gekocht kan worden. De Amerikaanse importeur krijgt zo iets meer dan de Hollandse ;)

  • iRalph

    Wim, dit hele vraagstuk is nou nèt de basis van EWS. Kan er met gemak uren over praten.

    Het is het verschil tussen klassieke distributie via tussenhandel en de zogenaamde Direct to Consumer Trade. Roep het al jaren dat de Europese wijnmakers mijlenver achter liggen op USA producenten op het gebied van marketing.

    Elke vorm van distributie heeft zo zijn voor- en nadelen en zijn ook nog eens sterk afhankelijk van de merkwaarde van de producent (in positieve of negatieve zin) en van de economische en fysieke distributie mogelijkheden op het continent. De wijze van distributie of de distributie-mix voor een producent, is alleen te maken na een analyse van bovenstaande

    Als je verder gaat met de studie op dit vlak, heb ik vast wel een stageplek voor je, na ondertekening van een dikke NDA natuurlijk… :-)

    gr, Ralph

  • Juan

    hmmmm interessant onderwerp…..

    Ik durf wel met de nodige arrogantie te zeggen dat ik zowat alle wijnen in de wereld kan kopen in belachelijke hoeveelheden (in verhouding tot de totaalproductie) EN voor betrekkelijk lage prijzen…..

    Hoe kan dat dan?

    CONNECTIES! probleem is dat je daar voorzichtig mee om moet gaan……je kan het dus niet “aan de grote klok hangen”. En dan heb ik het over: wat je waar en van wie voor hoeveel te koop krijgt aangeboden…

    Het is ook wel zo dat ik voor 90% deze flessen jaarlijks “moet” afnemen om mijn “bevoorrechte positie” te houden. Aan de andere kant is dat geen straf, want met het juiste netwerk (daar is ie weer) ben ik een groot gedeelte van die wijnen ook meteen weer kwijt. Ik verkoop ze dan overigens bewust niet met winst door…dan gaan er andere belangen spelen wat altijd ten koste gaat van “plezier”….en WIJN is juist mijn grootste FUN-factor in life!

    Diverse niet nader te noemen prikkers B) hebben (samen met mij) op deze manier al veel mooie parels in hun kelders gekregen

    Denk dan bijvoorbeeld aan Nit de Nin (10% van de jaarproductie komt jaarlijks naar mij, overigens via 3 kanalen)

    De zeldzame topcuvées van Perez (mencia, en 98+/100 scores) hoeveel wil je er hebben?

    Grote jaargangen Hill of Grace in 3 flesmaten

    Le Pin 3 in flesmaten

    24 magnums Hillside Select the Sunspot 2001 van Shäfer

    en zo kan ik nog wel even doorgaan…..

    Er zijn ook wijnen waar ik voor bedank………kon een jaar geleden 128 flessen Le Montrachet van DRC kopen….128 flessen!!!!!! …dat ging me te ver…

    Screaming Eagle is een ander verhaal…ook dat heeft mij heeeeeel veel moeite gekost om uiteindelijk wat flessen te kunnen bemachtigen (al wist ik wel heel snel waar er in België en Luxemburg een aantal flessen lagen die eventueel verkocht konden worden….)

    Kortom Wim: menselijke contacten op het juiste niveau waarbij de partijen het elkaar vooral ook gunnen! (anders zouden de prijzen veel hoger liggen….)

    Al snap ik wel dat je hier niet veel mee kan mbt jouw “studie” >:D<

    Hasta Luego

    John

  • Wim dL

    Kijk John, jouw reactie had ik natuurlijk veel eerder verwacht ;-)

    NATUURLIJK is het voor een belangrijk gedeelte ook people's-business. Dat geldt voor de individuele (en kapitaalkrachtige) consument, maar ook voor de positie van importeurs en agenten. Wie er vroeg bij was en in een vroeg stadium heeft bijgedragen aan de eerste succesjes, verwerft zich bij instandhouding van goede relaties soms levenslang een voorkeurspositie. Tuurlijk. Vraag is wel, hebben we het hier over een uitzondering of over een ‘distributiewijze’? Heb jij het idee dat genoemde producenten een hele kudde Van Trijp'jes kennen?

    Ik zie wel wat in de stelling van Ralph, volgens mij zijn de Amerikanen in dit opzicht de oude wereld vèr voor. Enerzijds omdat marketing meer hun ding is, en anderzijds omdat ze veel minder te maken hebben met distributiemethoden en tussenpartijen die soms al honderden jaren lang bestaan, kortom minder hinder van de ‘remmende voorsprong’. Ik denk dat het hoe dan ook een listiger methode is. Al die belangstellenden op een mailinglijst die - net zoals John - jaarlijks afnemen om hun positie te behouden. Ook in een minder jaar, omdat ze toch weten dat ze ‘op de commerciele markt’ de wijnen wel weer kwijt zouden kunnen. Minder macht voor de tussenhandel, minder verlies van marge, geen gemeut over betalingstermijnen en met behulp van internet is die eindafnemer natuurlijk prima één op één te bedienen.

    Wat voor de Amerikanen overigens nog een specifiek probleem is, is dat er wetgeving bestaat die tussen sommige staten de directe handel tussen wijnproducent en wijnconsument verbiedt. Dan moet er persé een lokale partij tussen geschoven worden. Heel bijzonder dat een land dat wij vanuit Europa toch wel beschouwen als het land van de economisch onbegrensde mogelijkheden, intern dit soort gemierenneuk hanteert.

  • TGG

    Wim,

    Zit op dit moment in USA, ga daar tijdens dinner vandaag eens over ouwehoeren hier met een wijnvriend (0verigens wel een restaurant waar Franse wijnen op de kaart staan….)

    TG

  • iRalph

    Wim dL Schreef:

    ——————————————————-

    > Wat voor de Amerikanen overigens nog een specifiek

    > probleem is, is dat er wetgeving bestaat die

    > tussen sommige staten de directe handel tussen

    > wijnproducent en wijnconsument verbiedt. Dan moet

    > er persé een lokale partij tussen geschoven

    > worden. Heel bijzonder dat een land dat wij vanuit

    > Europa toch wel beschouwen als het land van de

    > economisch onbegrensde mogelijkheden, intern dit

    > soort gemierenneuk hanteert.

    Dat heet “The 3 Tier System”

  • Jeroen

    Bij Boekenhoutskloof mag je een kistje Boekenhoutskloof Shiraz en Cabernet Sauvignon bestellen bij een afname van een pallet Porcupine Ridge.

    Vergelijkbaar maar toch niet helemaal hetzelfde.

    Dat klopt niet helemaal meer. Wel is het zo dat ze willen voorkomen dat heel Nederland waar ze geen zaken meedoen alleen de Boekenhoutskloof besteld en diegene die wel klant bij hun zijn geen fles kunnen bemachtigen. Ik heb wel Boekenhoutskloof in het assortiment en koop geen pallets Porcupine.

    En arrogantie over het niet verkopen van wijnen aan bepaalde mensen..tja…heel eerlijk als er morgen iemand komt en wil een lekkere borrelwijn en die wil wat magnums Honivogl daarvoor gebruiken…tja dan verkoop ik ze ook niet. Arrogantie…misschien

  • Hendrik de vierde

    Magnums Honivogl?

    de laatste staat toch hier??:D

  • Ruud Göebel

    Hendrik, een beetje verkoper, verkoopt altijd de laatste begeerde fles aan zijn beste klant! >:D<

    Ruud.