Tsjah…
Als de hoge heren het hier niet met elkaar eens worden.
Wat doe je dan, als penis papyrus practicus…
Gewoon maar een flesje openrukken.
Doe dat allemaal voor jullie. Ik hoop dat jullie je dat realiseren.
Want mijn dealert gunde me destijds maar 12 flesjes.
Heb er dus nu nog maar 9. Snif endhe snotter.
De laatste keer dat ik deze wijn proefde, was op 30-09-2009.
En heel eerlijk gezegd, ik heb hem destijds afgewaardeerd omdat de wijn
stijf stond van de ‘velpon’.
Direct na het openen. Alleen de neus.
Wow, wat een heftigheid. Gebrande kers, kersenbrandenwijn. Ietsje
prikkelend. Toch weer dezelfde ervaring?
Na vijf minuten. Tsjah. Als je vooral valt op subtiele aroma's, dan is dit
gewoon je wijn niet. Maar van de velpon is niets meer over.
De wijn heeft nu al een mooie complexiteit. De combinatie van kersen,
royale alcohol en gedroogd fruit doen me denken aan Mon Cherie-
bonbons. Royaal getoast hout, potloodslijpsel. Beetje winegums.
Tsjah. Ik ruik wel wat kersenbrandewijn.
Met een beetje kwade wil kan je dat ook benoemen als velpon.
Ik heb echter geen kwade wil, want vind dit een heerlijk glas.
Ook in de mond - en dus retronasaal - niets van velpon.
Wel een enorme ‘bek vol wijn’. Dit glas vraagt om vork en mes.
Veel van alles. Veel kersenfruit. Royaal houtgebruik. Mooie
kruidigheid. Sla het toetje maar over, want dit glas biedt zowel
chocola als espresso-boontjes.
In de zeer royale afdronk komt aan het einde wel iets royaal-
alcoholisch bovendrijven.
Mijn conclusie:
1) Het scherpe kantje is wat mij betreft af en in elk geval sterk verminderd.
2) Wat een topwijn… Tsjah. Je moet wel houden van dit soort hoge-extractie-
powerwijnen. Degenen die Bourgogne bovenaan hun lijstje met favo's heb-
ben kunnen hier beter niet aan beginnen.
3) Ik verheug me NU al op de volgende discussie. Want wellicht zie ik me
genoodzaakt om weer een flesje open te rukken.
Groetsels, Wim