Beste Wim,
Er bestaat inderdaad een zogenaamde wettelijke afkoelingsperiode. Tijdens de afkoelingsperiode mag je de gekochte artikelen retourneren. Je mag het zonder opgaaf van reden terugsturen en de verkoper is verplicht jou het geld terug te betalen. Je hebt het product als het ware ‘op zicht’
Nederland kent een wettelijke afkoelingsperiode, echter voor elk EU land is dat weer anders. De afkeolingsperiode geldt alleen niet voor bederfelijke goederen als wijn dus het recht van retour is er niet. Dus: ‘niet lekker’ is jammer. Juridisch gezien, bedoel ik dan.
Als de wijn een fout heeft, dan is dat wat anders. Dat is met e-commerce heel erg lastig. Dat heeft niets met deze dienstverlening te maken, maar daar krijgt elke wijnhandelaar die via internet verkoopt, mee te maken.
Fraude aan de kant van de consument is mogelijk, maar je moet de goede mensen ook niet de dupe laten worden van de slechte mensen. Een handelaar op op afstand kan nooit controleren of er ECHT sprake is van kurk. De ervaring heeft geleerd dat mensen zelden tot nooit een enkel flesje met kurk claimen. Alleen de fikse pechgevallen worden gemeld en daar wordt zelden moeilijk over gedaan. Je hebt vrij snel door als iemand de boel probeert te bedotten. Net als met breuk. Er zijn mensen die ‘breuk claimen’ na het openen van een verzenddoos. Daar heb je trucjes voor om te achterhalen of de persoon de waarheid spreekt of niet.
Over de markt: ik denk zelfs dat ik met mijn schatting van 95% nog conservatief ben. Het is heel erg moeilijk om je wijn te exporteren en het kost de producenten handen vol geld. Er is gigantisch veel concurrentie en er zijn per land maar een 20-50 interessante importeurs voor een producent omdat net deze importeurs in staat zijn redelijke tot zeer goede continuiteit te bieden. De kans dat het lukt een importeur te vinden is al heel klein en als een producent er één gevonden heeft is dat vaak een importeur die naast zijn partime baan een beetje bijklust en hooguit twee palletjes per jaar doet. M.a.w. een importeur die weinig omzet maakt en ook weinig continuiteit biedt.
Dat men gebrek heeft aan ondernemerskwaliteiten en niet de juiste instelling heeft, kan ik niet zo beoordelen. Wat ik wèl zie, is dat het hen simpelweg niet lukt de wijn uit hun land te krijgen. De reden is voor mij niet interessant.
Inmiddels ben ik twee keer bij het kabinet van de Euro Comissaris Fischer Boel geweest. Het algemene feit dat producenten doorgaans niet verder komen dan hun thuisland, was voor de hen de reden, dit hele concept nog eens uit te diepen alvorens de weg naar subsidie in te zetten. De grap is namelijk dat met EWS, deze producenten niets, maar dan ook helemaal niets hoeven te doen om hun wijnen geexporteerd te zien naar alle EU landen en hopelijk spoedig naar de VS, Canada, Australie en China.
Maar zoals altijd, zit het ‘venijn’ in de ‘staart’. De extra toegevoegde waarde voor de producent zit m ook nog ergens anders. Op deze wijze creeeren alle producenten gezamelijk namelijk de ‘long tail’…
gr, ralph