Willemt,
Vermits niet in de vakantie, pakweg heden tot eind augustus, is ons graag van de partij.
Een paar opmerkingen. Ik denk dat de naam door Cor genoemd Hans Wirsching moet zijn. Duitsers zijn beleefd maar staan daar wel op.
Dan ben ik in Duitsland ook wel eens de naam “Blauer Silvaner” tegen gekomen. Kent iemand deze druif/wijn, en zo ja, kan die prikker er wat meer over vertellen?
Dan iets vreemds met de Silvaner van Hans Wirsching en zijn buurman Frank Erhard van Weingut Zehntkeller. Beiden hebben lagen op de Iphöfer Julius-Echter-Berg en grenzen aan/tegen elkaar. Sterker - lopen voor een deel door elkaar. W maakt echter Silvaners waar een wijnliefhebber warm van wordt terwijl E middelmatige Silvaners maakt. Middelmatig is wellicht te dik aangezet maar er is een signifikant verschil. Op dezelfde berg boeren ook Weingut & Winzerhof Emmerich, Thomas Mend, Weingut Krone en Johann Ruck. En dan zal ik er nog wel een paar vergeten zijn. Niemand, maar dan ook niemand, komt met zijn Silvaners in de buurt van Hans W. Bescherming van de wijngaarden door de bossen uit het Steigerwald is krek hetzelfde. Ondergond ook. Zonuren geen verschil. Opbrengst per Ha is ongeveer gelijk. Een aantal buren zit rond de 55 Hl/Ha, terwijl Hans W op 58 Hl/Ha zit. Niet echt een groot verschil dus. Alle wijnboeren op deze berg en omgeving zijn zo rond 1650 begonnen. Eén verschil is er. Op het Weingut van Hans W zijn ze aanvang 19e eeuw met de Silvaner begonnen. De rest volgde in de 20e eeuw. Alle wijnboeren in deze omgeving werken onder de normen TRIAS. Wij zouden dat polderen noemen. Kijken we naar de buren dan scoren die opmerkelijke wijnen op die Berg met vaak andere druiven, zoals de Scheurebe, Riesling en Rieslaner. Die wijnen als BA en hééééél soms TBA zijn geweldig. Verder vind je ook in Rheinhessen Silvaner maar ook de Pfälzer en Kaiserstüler Silvaners kunnen grote hoogte bereiken. Silvaners uit Saale-Unstrut zou ik voorlopig even vergeten. Kortom, mooie druif - lekkere wijn - met overwegend milde zuren. In Duitsland maken ze nu een feestje van het feit dat de Silvaner 350 jaar in Duitsland staat aangeplant. Vraag je door dan blijkt dat de echte aanplant (grotere schaal met regeltjes en voorschriften) pas aanvang 19e eeuw heeft plaatsgevonden. De Duitsers noemen die doorbraak aanvang 19e eeuw de Silvaner Renaissance. Wedergeboorte dus. Dat geeft te denken over de eerste jaren. Terroir lijkt mij belangrijk. Het verschil tussen Pfälzer, Rheinhessen en Franken Silvaners is opmerkelijk. De eerste twee zijn prachtige begeleiders voor asperges terwijl de Silvaner uit Frankenland juist bij vis goed tot z'n recht komt. De ondergrond in de eerder genoemde gebieden verschillen niet zo gek, een beetje meer van het een of een beetje minder van het ander, maar in het Steigerwald is wel iets aanwezig dat men elders niet heeft en dat is koper en met name ijzer in de bodem. Die ondergrond met ijzer zorgt voor iets vreemds, eigen waarneming, je kompas in de auto gaat als een gek ronddraaien. Mobiele verbindingen zijn belabberd. TV ontvangst via de satelliet is slecht. Wellicht dat de Silvanerdruif daar wel bij vaart.
John