Wijnmakers zijn niet altijd de meest bescheiden mensen (althans de Franse) Meneer Barbier daarentegen is een zeer bescheiden man die ook nog eens zeer goede wijnen in elkaar kan draaien. Zijn vrouw is net zo timide maar verstopt haar creativiteit in de etiketten. Verrassend.
Zoals al door Wim opgemerkt was het tot en met 2000 duidelijk dat de even jaren beter scoorden dan de oneven jaren. De oudere konden mij sowieso niet erg bekoren. Voor mij duidelijk een teken dat ze binnen 10 jaar moeten worden opgedronken.
Omdat ik altijd mijn proefnotities na afloop vergeet mee te nemen heb ik ze deze keer maar helemaal niet meer gemaakt. Ik had ook geen pen, papier en bril bij me dus alla…..
Voor mij kwamen de 2000, de 2002, de 2004 als goede wijnen uit de bus. De 2003 vond ik erg saai en vlak ondanks zijn concentratie. De 2001 (wat een gebalde kracht he Thijs) en de 2005 (wat een lekkere zachte vrouwelijke wijn, he Udo) vond ik de allermooiste. De 2006 die we met zijn allen flink hebben ingeslagen gaf me gisteravond geen wow gevoel dus ik hoop dat het nog wat wordt. De typische hopjesvla/smaak zoals in de 2002 en de 2004, zat er wel al aan dus die zit al vast in de zak. Toch kwam ie relatief dun over.
Het drinken van wit na rood is niet gebruikelijk maar wordt door Hubrecht wel altijd toegepast. Omdat de witjes te wijnig (oeps) zuren hadden fristen ze de mond niet op waardoor ze nogal stoffig overkwamen. Anderzijds was wel duidelijk dat ze bij de juiste tapas een prima belevenis kunnen vormen. Vooral de 2005 was goed.
Ten slot nog mijn idee over de prijs kwaliteitsverhouding. Deze vind ik niet geheel terecht. Het zijn prima wijnen doch het meerendeel van de gepresenteerde jaartallen mist de diepgang om prijzen vanaf 60 Euri te rechtvaardigen.
Hendrik en ook Merijn die ik meer met zijn mobiele pinapparaat als met een wijnglas heb zien rondlopen, bedankt voor deze middag. Ook Mathieu bedankt voor het vertalen en het inschenken.
Joop
PS Wie zei er dat Hollanders zuinig zijn….